Testrapport van CoMod JoergW over de Carrera DIGITAL 132/Evolution Auto Union Type C Streamline (artikelnr. 30557/27355) en Mercedes Benz W125 Streamline (artikelnr. 30558/27356)
...niet het gelijknamige nummer, maar de Silver Arrows in schaal 1:32. Aangezien alles al gezegd is over de levensechte modellen in schaal 1:24, gaan we meteen door naar het echte werk! Toen de voertuigen eind 2010 werden aangekondigd, was ik eerst verrast. Ik had niet verwacht dat de voertuigen, die al twee keer waren uitgebracht in schaal 1:24, herboren zouden worden en op de markt van schaal 1:32 zouden worden gegooid, die behoorlijk concurrerend is.
Uiterlijk:
De proporties van beide modellen komen meer overeen met de prototypes dan de 1:24 modellen. De 1:32-modellen zien er slanker en langer uit, op de een of andere manier harmonieuzer. Vergeleken met andere 1:32 schaalmodellen lijken ze me echter een beetje ongewoon. Omdat ik de exacte afmetingen van de originelen niet kon vinden, maar ze ook permanent zijn verbouwd en aangepast, kan ik dit niet verifiëren.
Het lakwerk is schoon en smetteloos. Het had er ook zo uit kunnen zien als het origineel. Hetzelfde geldt voor de filigraan spaakwielen met de snelspanners. Alleen op de bestuurderskop van de Mercedes is de witte kleur blijkbaar niet helemaal dekkend.
Productiekwaliteit en afwerking:
Beide chassis zijn spanningsvrij gemonteerd en zijn niet kromgetrokken. Hoewel het chassis smal is, heeft het door zijn lengte voldoende ruimte om te balanceren. Alleen de onderrand van de afneembare wieldoppen vertoont lichte schimmelvlekken. Deze zijn veel opvallender en zichtbaarder bij de Audi dan bij de Mercedes. Zeker geen drama, maar de algehele kwaliteit is merkbaar negatief.
De banden hebben een aangename, redelijk adequate grip. Omdat de banden over de velgen zijn 'getrokken', hebben ze maar een heel dun contactoppervlak. Dit kan al snel problematisch worden bij het schuren. Het is daarom beter om heel voorzichtig te zijn met schuren. Het lijmen van de banden lijkt me aan te raden als je de voertuigen in een snelle drift wilt verplaatsen. De velgen zijn goed gecentreerd en de assen zijn recht. De vooras moet een beetje gesmeerd worden om hem langer te laten lopen.
Rijplooien:
Ik vind de magnetische, bijna digitale, rijstijl onrealistisch, vooral bij de klassieke auto's. Met magneten kunnen de voertuigen alleen expres van de baan worden gegooid vanwege de smalle breedte en de relatief grote afstand tussen de geleidekiel en de magneet. Het alternatief zonder magneten is veel uitdagender om te rijden en, naar mijn mening, leuker.
Conclusie:
De voertuigen zijn prototypisch gebouwd zonder lichten. Hoewel dit digitaal rijden moeilijker maakt, is het nog steeds mogelijk. Aangezien zinvol digitaal spelen eigenlijk alleen mogelijk is met meer dan 2 voertuigen, zouden ofwel ruwe voertuigen via de club of, vergelijkbaar met 1:24, een andere startnummering en lichtontwerpvarianten voor 2012 mogelijk zijn.
CoMod JoergW
******************************************
Testrapport van CoMod Carrera124 over de Carrera DIGITAL 132/Evolution Auto Union Type C Streamline (artikelnr. 30557/27355) en Mercedes Benz W125 Streamline (artikelnr. 30558/27356)
Technische gegevens (Auto Union):
Gewicht (compleet voertuig met magneten): 100 gram
Gewicht (carrosserie): 28 gram
Lengte incl. spoiler: 179 mm
Wielbasis: 92 mm
Spoorbreedte (vooras): 52 mm
Spoorbreedte (achteras): 54 mm
Technische gegevens (Mercedes):
Gewicht (compleet voertuig met magneten): 90 gram
Gewicht (carrosserie): 23 gram
Lengte incl. spoiler: 167 mm
Wielbasis: 88 mm
Spoorbreedte (vooras): 52 mm
Spoorbreedte (achteras): 51 mm
Uiterlijk:
Dit zijn eigenlijk oude bekenden: op de weg sinds 1999 in de grote schaal 1:24, sinds 2010 als nieuwe editie met digitaal loopwerk. Nu rollen de gestroomlijnde klassiekers ook over het circuit in de kleinere schaal 1:32. Omdat er deze keer geen compromissen zijn gesloten bij het ontwerp van de carrosserie met betrekking tot geschiktheid voor steile bochten, zien ze er veel langgerekter en eleganter uit dan hun grote broers. De afneembare wieldoppen zijn behouden. Als je ze verwijdert, zie je de fraai vormgegeven spaakvelgen.
In tegenstelling tot de aankondigingen in de catalogus van 2011 zijn de startnummers veranderd: de Auto Union heeft het nummer 33, de Mercedes het nummer 35. Ik vind de hoofden van de coureurs niet zo goed gedaan: hoewel ze er realistisch gemodelleerd uitzien, lijken ze me gewoon te klein.
Technologie:
Het chassis van beide auto's lijkt op elkaar, maar er zijn subtiele verschillen. Ten eerste vallen de enorme wielen op: de diameter is 25 mm aan de voorkant en 28 mm aan de achterkant. Maar ze zijn des te smaller, 5 mm achter en slechts 4 mm voor.
Het technische concept blijft hetzelfde - de E200 motor zit als een inliner direct voor de achteras en, trouw aan het origineel, is er natuurlijk geen verlichting. Door zijn grotere afmetingen is de Auto Union merkbaar zwaarder dan de Mercedes. Daar staat tegenover dat hij aan de achterkant een iets bredere spoorbreedte heeft, wat de rijstabiliteit weer ten goede komt.
Rijtest:
In de standaardconfiguratie ontstaat het bekende beeld: de twee magneten houden de voertuigen krachtig en veilig op koers. In deze configuratie heeft de Auto Union nog steeds een klein grensbereik voor het corrigeren van rijfouten, maar de Mercedes is niet meer vergevingsgezind. Door de grote diameter of rolomtrek van de achterwielen is de acceleratie wat traag.
Dit verandert zodra de achterste magneten worden verwijderd. De acceleratie is merkbaar beter, het grensbereik in bochten is aanzienlijk groter en de algehele wegligging is harmonieuzer. De haalbare bochtensnelheden zijn nog steeds hoog, maar rijfouten leiden niet langer tot een onmiddellijke start.
De grip van de banden is ook het vermelden waard: ondanks hun smalle afmetingen is deze absoluut voldoende, zelfs beter dan bij sommige voertuigen op basis van moderne modellen. Als je zonder magneten rijdt, moet je de Mercedes op zijn minst uitrusten met trimgewichten, de Auto Union heeft zelf genoeg gewicht.
Conclusie:
Mijn verwachtingen van de gestroomlijnde voertuigen waren nogal laag, dus ik was des te meer verrast door de echt goede rijprestaties en het goedmoedige rijgedrag. De carrosserieën zijn glad en daardoor robuust en hebben bijna geen kleine onderdelen die beschadigd zouden kunnen raken in zware raceomstandigheden. Het lijken me daarom ideale funvoertuigen voor tussendoor. Het zou moeilijk zijn om een raceserie te organiseren met slechts twee voertuigtypes.
Misschien komt er volgend jaar nog een derde voertuigtype bij.
CoMod Carrera124
...niet het gelijknamige nummer, maar de Silver Arrows in schaal 1:32. Aangezien alles al gezegd is over de levensechte modellen in schaal 1:24, gaan we meteen door naar het echte werk! Toen de voertuigen eind 2010 werden aangekondigd, was ik eerst verrast. Ik had niet verwacht dat de voertuigen, die al twee keer waren uitgebracht in schaal 1:24, herboren zouden worden en op de markt van schaal 1:32 zouden worden gegooid, die behoorlijk concurrerend is.
Uiterlijk:
De proporties van beide modellen komen meer overeen met de prototypes dan de 1:24 modellen. De 1:32-modellen zien er slanker en langer uit, op de een of andere manier harmonieuzer. Vergeleken met andere 1:32 schaalmodellen lijken ze me echter een beetje ongewoon. Omdat ik de exacte afmetingen van de originelen niet kon vinden, maar ze ook permanent zijn verbouwd en aangepast, kan ik dit niet verifiëren.
Het lakwerk is schoon en smetteloos. Het had er ook zo uit kunnen zien als het origineel. Hetzelfde geldt voor de filigraan spaakwielen met de snelspanners. Alleen op de bestuurderskop van de Mercedes is de witte kleur blijkbaar niet helemaal dekkend.
Productiekwaliteit en afwerking:
Beide chassis zijn spanningsvrij gemonteerd en zijn niet kromgetrokken. Hoewel het chassis smal is, heeft het door zijn lengte voldoende ruimte om te balanceren. Alleen de onderrand van de afneembare wieldoppen vertoont lichte schimmelvlekken. Deze zijn veel opvallender en zichtbaarder bij de Audi dan bij de Mercedes. Zeker geen drama, maar de algehele kwaliteit is merkbaar negatief.
De banden hebben een aangename, redelijk adequate grip. Omdat de banden over de velgen zijn 'getrokken', hebben ze maar een heel dun contactoppervlak. Dit kan al snel problematisch worden bij het schuren. Het is daarom beter om heel voorzichtig te zijn met schuren. Het lijmen van de banden lijkt me aan te raden als je de voertuigen in een snelle drift wilt verplaatsen. De velgen zijn goed gecentreerd en de assen zijn recht. De vooras moet een beetje gesmeerd worden om hem langer te laten lopen.
Rijplooien:
Ik vind de magnetische, bijna digitale, rijstijl onrealistisch, vooral bij de klassieke auto's. Met magneten kunnen de voertuigen alleen expres van de baan worden gegooid vanwege de smalle breedte en de relatief grote afstand tussen de geleidekiel en de magneet. Het alternatief zonder magneten is veel uitdagender om te rijden en, naar mijn mening, leuker.
Conclusie:
De voertuigen zijn prototypisch gebouwd zonder lichten. Hoewel dit digitaal rijden moeilijker maakt, is het nog steeds mogelijk. Aangezien zinvol digitaal spelen eigenlijk alleen mogelijk is met meer dan 2 voertuigen, zouden ofwel ruwe voertuigen via de club of, vergelijkbaar met 1:24, een andere startnummering en lichtontwerpvarianten voor 2012 mogelijk zijn.
CoMod JoergW
******************************************
Testrapport van CoMod Carrera124 over de Carrera DIGITAL 132/Evolution Auto Union Type C Streamline (artikelnr. 30557/27355) en Mercedes Benz W125 Streamline (artikelnr. 30558/27356)
Technische gegevens (Auto Union):
Gewicht (compleet voertuig met magneten): 100 gram
Gewicht (carrosserie): 28 gram
Lengte incl. spoiler: 179 mm
Wielbasis: 92 mm
Spoorbreedte (vooras): 52 mm
Spoorbreedte (achteras): 54 mm
Technische gegevens (Mercedes):
Gewicht (compleet voertuig met magneten): 90 gram
Gewicht (carrosserie): 23 gram
Lengte incl. spoiler: 167 mm
Wielbasis: 88 mm
Spoorbreedte (vooras): 52 mm
Spoorbreedte (achteras): 51 mm
Uiterlijk:
Dit zijn eigenlijk oude bekenden: op de weg sinds 1999 in de grote schaal 1:24, sinds 2010 als nieuwe editie met digitaal loopwerk. Nu rollen de gestroomlijnde klassiekers ook over het circuit in de kleinere schaal 1:32. Omdat er deze keer geen compromissen zijn gesloten bij het ontwerp van de carrosserie met betrekking tot geschiktheid voor steile bochten, zien ze er veel langgerekter en eleganter uit dan hun grote broers. De afneembare wieldoppen zijn behouden. Als je ze verwijdert, zie je de fraai vormgegeven spaakvelgen.
In tegenstelling tot de aankondigingen in de catalogus van 2011 zijn de startnummers veranderd: de Auto Union heeft het nummer 33, de Mercedes het nummer 35. Ik vind de hoofden van de coureurs niet zo goed gedaan: hoewel ze er realistisch gemodelleerd uitzien, lijken ze me gewoon te klein.
Technologie:
Het chassis van beide auto's lijkt op elkaar, maar er zijn subtiele verschillen. Ten eerste vallen de enorme wielen op: de diameter is 25 mm aan de voorkant en 28 mm aan de achterkant. Maar ze zijn des te smaller, 5 mm achter en slechts 4 mm voor.
Het technische concept blijft hetzelfde - de E200 motor zit als een inliner direct voor de achteras en, trouw aan het origineel, is er natuurlijk geen verlichting. Door zijn grotere afmetingen is de Auto Union merkbaar zwaarder dan de Mercedes. Daar staat tegenover dat hij aan de achterkant een iets bredere spoorbreedte heeft, wat de rijstabiliteit weer ten goede komt.
Rijtest:
In de standaardconfiguratie ontstaat het bekende beeld: de twee magneten houden de voertuigen krachtig en veilig op koers. In deze configuratie heeft de Auto Union nog steeds een klein grensbereik voor het corrigeren van rijfouten, maar de Mercedes is niet meer vergevingsgezind. Door de grote diameter of rolomtrek van de achterwielen is de acceleratie wat traag.
Dit verandert zodra de achterste magneten worden verwijderd. De acceleratie is merkbaar beter, het grensbereik in bochten is aanzienlijk groter en de algehele wegligging is harmonieuzer. De haalbare bochtensnelheden zijn nog steeds hoog, maar rijfouten leiden niet langer tot een onmiddellijke start.
De grip van de banden is ook het vermelden waard: ondanks hun smalle afmetingen is deze absoluut voldoende, zelfs beter dan bij sommige voertuigen op basis van moderne modellen. Als je zonder magneten rijdt, moet je de Mercedes op zijn minst uitrusten met trimgewichten, de Auto Union heeft zelf genoeg gewicht.
Conclusie:
Mijn verwachtingen van de gestroomlijnde voertuigen waren nogal laag, dus ik was des te meer verrast door de echt goede rijprestaties en het goedmoedige rijgedrag. De carrosserieën zijn glad en daardoor robuust en hebben bijna geen kleine onderdelen die beschadigd zouden kunnen raken in zware raceomstandigheden. Het lijken me daarom ideale funvoertuigen voor tussendoor. Het zou moeilijk zijn om een raceserie te organiseren met slechts twee voertuigtypes.
Misschien komt er volgend jaar nog een derde voertuigtype bij.
CoMod Carrera124
