Testverslag van CoMod JoergW over de Carrera DIGITAL 132/Evo Ferrari 458 Italia GT2 Risi Competizione "No.062", 2011 en Ferrari 458 Italia GT2 Hankook Team Farnbacher "No. 123", 2011 (artikelnr. 30553/30554)
Ja, we weten niet echt waar de GT2-klasse naartoe gaat. De voertuigen
niet zo uitgebreid en duur zijn als de GT1, maar mogen ook geen homologatie hebben of heel dicht bij serieproductie staan, zoals de GT3-klasse. De basis van de auto blijft hetzelfde, maar de individuele aanpassingen, die soms nauwelijks herkenbaar zijn aan de buitenkant, vergen soms aanzienlijke inspanningen. Een GT2-auto kan gemakkelijk 100.000-150.000 euro duurder zijn dan het vergelijkbare GT3-model met dezelfde basis.
Aan het einde van het jaar brengt Carrera opnieuw twee volbloed racewagens uit in schaal 1:32, waarvan de relatie met de nogal saaie "normale" Ferrari 458 pas op het tweede gezicht zichtbaar wordt. Naast de Corvette C6R en de RSR-versies van de Porsche 997 doen de Ferrari 458GTC's ook mee aan de 24-uurs duurklassieker van Le Mans, waar de best geplaatste Ferrari een zeer respectabele 13e plaats behaalde. De Corvette C6R was de enige snellere GT-auto die punten scoorde op de 11e plaats. Daarnaast zijn de Ferrari 458 GT3's te vinden in de ADAC GT Master Series met de BMW Z4 GT3, Audi R8 LMS, Porsche 911 en Mercedes-Benz SLS. Dus als je het niet te extreem aanpakt en geen nauw onderscheid maakt tussen GT2 en GT3, kun je een realistisch en zeer beschrijvend startveld van Carrera-auto's op de baan zetten in 1:32.
Uiterlijk:
De modellen zijn zeer goed geschilderd, de belettering is schoon en duidelijk. De selectie van de eerste twee modellen is naar mijn mening goed gedaan, naast de klassieke
Ferrari in het rood, is het zwart-wit-rode voertuig van het Farnbacher-team toegevoegd.
team. Beide voertuigen zien er prototypisch uit en de laagprofielbanden zien er geweldig uit. Als je echter naar de foto's van de originelen kijkt, is er iets te veel ruimte in het gebied van de wielkasten.
De langwerpige gele koplampen zien er erg goed uit als ze in het donker branden. Het voertuig is ook realistisch om naar te kijken, afgezien van een beetje doorschijnende verlichting in het gebied van de vooras. In het gebied van de achterlichten zijn zwarte afdekkingen aangebracht onder de rode diodes om te voorkomen dat ze doorschijnen. De velgen met remschijven zijn prototypisch. Ik vind de realisatie van de algehele look zeer geslaagd voor een 1:32 model waarmee gereden kan worden.
Productie:
De assen zijn recht en hebben niet te veel zijdelingse speling. Het voorwiel loopt goed
aan. Het aandrijfwiel loopt soepel in de versnellingsbak. De randen van de vrij dunne laagprofielbanden moeten nog voorzichtig worden gebroken, zwaar schuren is hier niet aan de orde, eerder delicaat nabewerken.
De carrosserie is vlekkeloos afgewerkt, maar kraakt een beetje aan de voorkant als je hem oppakt.
de hand. Dit gebied is niet doorlopend vanwege de luchtinlaten in de motorkap
wat kan leiden tot het kraken. Dit heeft geen invloed op het spelen en
werking van de vitrine.
Rijgedrag:
De GT's laten zich snel verplaatsen, de constructie reageert goed op het duwtje.
Met de magneet komt het grensbereik bijna onmerkbaar; sommigen zullen blij zijn zonder de achtermagneet te kunnen.
Sommigen zullen blij zijn zonder de achtermagneet. Als je helemaal zonder magneten wilt rijden, is er genoeg ruimte in het chassis voor dunne en smalle stukjes bladlood.
Veel plezier met de auto's,
CoMod JoergW
P.S. http://www.risicompetizione.net/articles/ocmx_gallery/12-hours-of-sebring-practice-2
Ja, we weten niet echt waar de GT2-klasse naartoe gaat. De voertuigen
niet zo uitgebreid en duur zijn als de GT1, maar mogen ook geen homologatie hebben of heel dicht bij serieproductie staan, zoals de GT3-klasse. De basis van de auto blijft hetzelfde, maar de individuele aanpassingen, die soms nauwelijks herkenbaar zijn aan de buitenkant, vergen soms aanzienlijke inspanningen. Een GT2-auto kan gemakkelijk 100.000-150.000 euro duurder zijn dan het vergelijkbare GT3-model met dezelfde basis.
Aan het einde van het jaar brengt Carrera opnieuw twee volbloed racewagens uit in schaal 1:32, waarvan de relatie met de nogal saaie "normale" Ferrari 458 pas op het tweede gezicht zichtbaar wordt. Naast de Corvette C6R en de RSR-versies van de Porsche 997 doen de Ferrari 458GTC's ook mee aan de 24-uurs duurklassieker van Le Mans, waar de best geplaatste Ferrari een zeer respectabele 13e plaats behaalde. De Corvette C6R was de enige snellere GT-auto die punten scoorde op de 11e plaats. Daarnaast zijn de Ferrari 458 GT3's te vinden in de ADAC GT Master Series met de BMW Z4 GT3, Audi R8 LMS, Porsche 911 en Mercedes-Benz SLS. Dus als je het niet te extreem aanpakt en geen nauw onderscheid maakt tussen GT2 en GT3, kun je een realistisch en zeer beschrijvend startveld van Carrera-auto's op de baan zetten in 1:32.
Uiterlijk:
De modellen zijn zeer goed geschilderd, de belettering is schoon en duidelijk. De selectie van de eerste twee modellen is naar mijn mening goed gedaan, naast de klassieke
Ferrari in het rood, is het zwart-wit-rode voertuig van het Farnbacher-team toegevoegd.
team. Beide voertuigen zien er prototypisch uit en de laagprofielbanden zien er geweldig uit. Als je echter naar de foto's van de originelen kijkt, is er iets te veel ruimte in het gebied van de wielkasten.
De langwerpige gele koplampen zien er erg goed uit als ze in het donker branden. Het voertuig is ook realistisch om naar te kijken, afgezien van een beetje doorschijnende verlichting in het gebied van de vooras. In het gebied van de achterlichten zijn zwarte afdekkingen aangebracht onder de rode diodes om te voorkomen dat ze doorschijnen. De velgen met remschijven zijn prototypisch. Ik vind de realisatie van de algehele look zeer geslaagd voor een 1:32 model waarmee gereden kan worden.
Productie:
De assen zijn recht en hebben niet te veel zijdelingse speling. Het voorwiel loopt goed
aan. Het aandrijfwiel loopt soepel in de versnellingsbak. De randen van de vrij dunne laagprofielbanden moeten nog voorzichtig worden gebroken, zwaar schuren is hier niet aan de orde, eerder delicaat nabewerken.
De carrosserie is vlekkeloos afgewerkt, maar kraakt een beetje aan de voorkant als je hem oppakt.
de hand. Dit gebied is niet doorlopend vanwege de luchtinlaten in de motorkap
wat kan leiden tot het kraken. Dit heeft geen invloed op het spelen en
werking van de vitrine.
Rijgedrag:
De GT's laten zich snel verplaatsen, de constructie reageert goed op het duwtje.
Met de magneet komt het grensbereik bijna onmerkbaar; sommigen zullen blij zijn zonder de achtermagneet te kunnen.
Sommigen zullen blij zijn zonder de achtermagneet. Als je helemaal zonder magneten wilt rijden, is er genoeg ruimte in het chassis voor dunne en smalle stukjes bladlood.
Veel plezier met de auto's,
CoMod JoergW
P.S. http://www.risicompetizione.net/articles/ocmx_gallery/12-hours-of-sebring-practice-2
