Voertuigrapporten

De foto's van de Carrera DIGITAL 124 Mercedes-Benz SLS AMG GT3 Team Black Falcon - 24h Dubai 2012 (Art. Nr. 23790) door CoMod Mike...

De ster van Dubai

Het Abu Dhabi by Black Falcon-team met coureurs Khaled Al Qubaisi, Jeroen Bleekemolen, Sean Edwards en Thomas Jäger won de zevende editie van de 24 uur van Dubai en degradeerde de sterke concurrentie overtuigend naar de achterkant van het veld. Met een nieuw afstandsrecord van 628 ronden (3.385 km) behaalde Black Falcon ook de eerste 24-uursoverwinning voor de Mercedes SLS AMG GT 3, slechts één jaar na zijn 24-uursdebuut in de woestijn van Dubai. (Bron: motorsport-xl)

Nu kon ook de tweede kleurvariant van de SLS Black Falcon worden getest. Deze variant kennen we al uit het 132-gamma.

Ook hier is het uiterlijk absoluut harmonieus als je het vergelijkt met foto's op het net. Persoonlijk vind ik de BIG No. 3 uit Dubai veel mooier.
De SLS ziet er geweldig uit op het circuit en niet alleen als hij stilstaat, de vele kleurdetails, bijvoorbeeld de motorkapopeningen of de flappen aan de voorkant in wit aan de bovenkant en zwart aan de onderkant, zijn opmerkelijk. Zoals verwacht is ook de rest van de decoratie vlekkeloos op de carrosserie aangebracht.

De SLS beschikt over de nieuwste, volledig doorontwikkelde technologie, die we al goed kennen, dus er is hier niets nieuws te melden.

Voor de testrondjes is ook de achtermagneet van de Star of Dubai gehaald en ook de SLS maakt indruk met zijn evenwichtige, nette en prettige weggedrag.

Je krijgt echter het gevoel dat hij veel levendiger is, wat wordt bevestigd als je naar de rondetijden kijkt. Helaas is ook hier het overgewicht van de dikke auto merkbaar.

Conclusie - de tweede mooie variant van de SLS die afwisseling brengt in het GT startveld.
CoMod lang


****************

Het testverslag van CoMod long over de nieuwe Carrera DIGITAL 124 Mercedes Benz SLS AMG GT3 HEICO Motorsport (artikelnummer: 23791) vind je HIER op !

Hier zijn de foto's en het testverslag van de nieuwe Carrera DIGITAL 132 Audi R18 e-tron Quattro No.1, 2012 (artikelnr. 30637) van CoMod Mike & Jörg

De R18 e-tron quattro is een ca. 470 KW modelversie van de R18 ultra met hybride aandrijving, die is gebaseerd op de R18 ultra. Tijdens de 24 uur van Le Mans 2012 behaalde Audi een een-twee-drie overwinning, waarbij de eerste twee plaatsen werden ingenomen door de twee Audi R18 e-tron quattro's die aan de race deelnamen. Dit was de eerste keer dat een hybrideauto deze race won en het jaar daarop kon Audi dit succes herhalen. Ware het niet voor 2009, toen een Peugeot 98 HDi naar de top van het podium was geduwd ... wel, sinds 2000 heeft de Volkswagen-familie 12 algemene overwinningen behaald ... toen de Audi nog Bentley heette ;-)

Uiterlijk:
De bedrukking en het lakwerk zijn onberispelijk. De decals/opdrukken zijn
schoon en duidelijk. De zwarte achterkant is een beetje te glanzend naar mijn smaak. Het zilver, wat meestal problematisch is, ziet er dit keer heel echt uit en niet speelgoedachtig.

De afwerking is zeer gedetailleerd, alle sponsorstickers etc. zijn prototypisch uitgevoerd.
prototypisch. De dakantennes zijn iets dikker dan het origineel, maar dunner zou meer risico op breuk betekenen.

Techniek:
Het voertuig biedt voornamelijk de vertrouwde en nu volledig probleemloze componenten
componenten (banden met goede grip, rechte assen enz.), maar er is iets nieuws.
De voor- en achterverlichting zijn SMD LED's in een plat, vierkant ontwerp.
design. Het licht is aanzienlijk helderder, de rem is echt duidelijk zichtbaar ... voor moderne
voertuigen 1a.

Door het gebruik van de kleine motor biedt het chassis nog steeds genoeg ruimte voor een beetje lood ... of iets minder schadelijks ;-)

Rijprestaties:
Breed, vlak, lang = goed. Zo kun je de R18 samenvatten. Dankzij de
motor en de banden met goede grip.
Een zeer geslaagde voortzetting van de LeMans-serie ... zelfs als het een beetje werk is om de auto's van de verschillende Carrera-evolutiestages tegen elkaar uit te spelen.

Met vriendelijke groeten,
JörgW

Hier zijn de eerste foto's van de nieuwe Carrera DIGITAL 132 Audi R18 e-tron Quattro No.1, 2012 (artikelnr. 30637) van CoMod Mike...

Kort verslag van CoMod Carrera124 over de Carrera DIGITAL 132 Shelby Cobra 289, Limited Edition "Yello" (artikelnr. 30655)
De muzikanten van Yello zijn oude rotten in het vak. Het duo werd eind jaren 1970 opgericht en scoorde hun grootste hit in 1988: The Race. Het nummer bereikte zeer goede hitparadeposities en is sindsdien een echte catchy tune en evergreen geworden. Op Wikipedia kun je vinden waar het nummer op tv is gebruikt. Mijn persoonlijke herinnering gaat terug naar 2002, toen het nummer werd gespeeld in de finale van de Challenge Tour en de juiste sfeer creëerde.

Laten we het over de auto hebben: de Shelby Cobra is al sinds 2012 in het assortiment en het grijze kleurenschema is ook vrij sober. De blikvangers zijn de volumineuze geluidsinstallatie op het kofferdeksel en de figuren van de band in de cockpit. Terwijl Boris Blank het stuur vasthoudt, staat Dieter Meier op de stoel, toepasselijk met een moersleutel in zijn hand in plaats van een microfoon. Dit alles duwt het gewicht en het zwaartepunt naar boven, en vlakke over- en onderschrijdingen moeten ook met de nodige voorzichtigheid worden benaderd. Dit voertuig is geen raceauto geworden in de ware zin van het woord, maar dat was te verwachten.

Het pakket wordt gecompleteerd door de bijgevoegde CD in een kartonnen hoesje, dat zich onder de doos bevindt en stevig op zijn plaats wordt gehouden door het kartonnen omhulsel.

We bereiden momenteel een exclusieve traktatie voor de gelimiteerde editie van de Carrera DIGITAL 132 special edition Yello voor. We onthullen het geheim voor de start van de verkoop begin december!

Je kunt ook meer informatie over de band vinden op yello.com!

Carrera DIGITAL 132/Evolutie La Ferrari (Art. Nr. 30665/27446 & 30681/27458)

Technische gegevens:
Gewicht (compleet voertuig met magneten): 107 gram
Gewicht (carrosserie): 33 gram
Lengte incl. spoiler: 149 mm
Wielbasis: 83 mm
Spoorbreedte (vooras): 61 mm
Spoorbreedte (achteras): 61 mm
Overige: doorlopende vooras

Over het voertuig:
Een beetje laat rolt het laatste nieuwe product van 2013 de testbaan op, de LaFerrari in de klassieke rode kleurstelling. Iedereen die al in het bezit is van de Porsche 918 Spyder uit een van de jubileumpakketten heeft nu een thematisch bijpassende concurrerende auto. Net als de Porsche is de Ferrari ook verkrijgbaar met hybride aandrijving.

Technologie en chassis:
Het inmiddels klassieke Carrera design met een E200 motor geïnstalleerd als inliner is hier te zien. Er is voldoende ruimte aan de voorkant voor een doorlopende vooras. SMD-componenten worden gebruikt voor de voorverlichting, terwijl klassieke LED's met de bekende zwarte schilden worden gebruikt voor de achterverlichting. De echt geslaagde velgen en in het bijzonder de gedetailleerde remschijven en remklauwen verdienen een speciale vermelding. Met 73 gram is het gewicht iets te hoog naar mijn smaak.

Uiterlijk en carrosserie:
Met een rode weg-Ferrari is er natuurlijk weinig opdruk, maar het zwarte contrasterende dakgedeelte dat over de motor doorloopt, zorgt voor een aantrekkelijk contrast. De achteruitkijkspiegels, die ver naar buiten steken, zijn erg gevoelig voor breuk; zoals gebruikelijk bij Carrera wordt er een ander paar als reserveonderdeel meegeleverd. De cockpit en dummy-motor zijn veelkleurig en zeer aantrekkelijk vormgegeven, maar de ietwat kunstmatig ogende bestuurdersfiguur bederft de verder goede algemene indruk.

Rijtest:
Zoals zo vaak het geval is, valt er weinig te zeggen over het rijgedrag met een volledige set magneten: de magneten trekken het model stevig naar het wegdek, zodat het bij het wegrijden onvermijdelijk erg ruw is. Er is geen limietbereik in de bochten, "hop of top" is hier het motto. Maar als je eenmaal je ritme hebt gevonden, kun je gemakkelijk snelle rondetijden neerzetten zonder spin-offs; zonder de achtermagneet dalen de rondetijden, maar is het voertuig veel gemakkelijker te controleren in de bochten. De grip van de banden bereikt echter zijn grenzen in deze constellatie. Helemaal zonder magneet glijdt de Ferrari dan gewoon onstabiel rond. Wie de voorkeur geeft aan deze modus, moet op zijn minst investeren in andere banden.

CoMod Chris

Testrapport van CoMod Lotus Carrera DIGITAL 132 Bill Thomas Cheetah "Aluminium Car" & "No. 11", 1964 (Art. No. 30648 & 30649)

Nog eentje in chroom?

JA! Hoewel, eigenlijk NEE. Want ze waren nooit verchroomd, maar met aluminium bekleed. Maar ze worden in de CARRERA-gemeenschap al sinds het eerste voertuig CHROM-XXX genoemd (je kunt de betreffende voertuignaam gebruiken voor XXX). En er zijn de afgelopen jaren verschillende verchroomde auto's geweest: het begon met de legendarische verchroomde Porsche (911 GT1 98), die eigenlijk alleen bedoeld was als test om te zien of zoiets in serie kon worden geproduceerd en die vervolgens in 1998 in kleine aantallen werd geproduceerd en over de hele wereld werd weggegeven. Maar dat zou een ander verhaal op zich zijn. Het ging verder met de 132 300 SLR in 2001 en de twee 124 gestroomlijnde AUTO UNION Type C en MERCEDES W125 racers. In 2003 kwam de 132 Aston Martin Vanquish als productieauto en de zeer zeldzame Bentley EXP 8, die net als de 911 GT1 nooit in de verkoop ging, maar werd weggegeven aan verdienstelijke dealers of kon worden gewonnen als prijs in CARRERA racewedstrijden. Voor mij telt de DTM C-Klasse uit 2004 niet mee als CHROM-klassieker, omdat de auto regelmatig deelnam aan DTM-races. Hetzelfde geldt voor de DTM-opvolgers uit 2006 en 2007.

Maar in 2006 kwamen er nog 4 andere lekkernijen uit: voor het persevenement ter gelegenheid van de presentatie van de volgende auto's werden 4 voertuigen speciaal geproduceerd in opdracht van Mercedes Benz: De CL-Coupé, de E-klasse, de SL en de GL terreinauto. Elk voertuig kwam in zijn eigen doos met tracks, alle 4 de dozen samen vormden een complete racebaan.

Daarna was het een tijdje voorbij, en pas in 2013 was er weer wat nieuws op het gebied van hoogglansauto's: in het midden van het jaar was er een Porsche 911 als chromen model voor de CARRERA Club, exclusief voor de 50e verjaardag, en de vergulde 911 werd over de hele wereld weggegeven op de speelgoedbeurs.

En nu is er natuurlijk de Bill Thomas Cheetah als "aluminium auto".
Nu zou je kunnen denken dat de ontwerpers niets hebben bedacht, we hebben tenslotte een paar jaar geen chromen auto's gehad. Verre van dat!!!!!!!!!!!

Het voertuig bestaat echt. De carrosserie van de Cheetah is gemaakt van glasvezel. De eerste twee prototypes van de Cheetah kregen echter een aluminium carrosserie. Eén auto werd waarschijnlijk verkocht aan Chevrolet voor onderzoeksdoeleinden, de andere was volgens Bill Thomas eigendom van Sonny & Cher (voor de jongeren op het forum: Ze waren een zangkoppel in de jaren 60. In de tijd dat muziek nog uit analoge apparaten of boxen kwam en er alleen platen of tapes waren). Er gaan trouwens geruchten over een derde aluminium body. Er zijn nu een paar replica's, maar geen van de originele voertuigen zou nog bestaan.

Op de volgende pagina vind je een paar goede foto's van de aluminium Cheetah en een korte geschiedenis: www.gatsbyonline.com

Over het model zelf valt niet veel te zeggen: mijn testvoertuig was uitstekend gerealiseerd (de "verchroming" vergeeft niet het minste vuil), alleen de bandenflanken doen dankzij de fantasienaam wat afbreuk aan het totaalbeeld. Dankzij de zeer brede banden en de brede baan ligt de Gepard als een plank op de baan en is hij moeilijk uit koers te brengen. Een geweldige tegenstander voor de Cobra, die naar mijn mening qua uiterlijk niet eens kan tippen aan de Cheetah.

Veel plezier met de auto!!!

Testverslag van CoMod JörgW over de Carrera DIGITAL 124 Audi R8 LMS "Phoenix Racing Racetaxi" (Art. Nr. 23781) & "Team Phoenix, No.1A, Winnaar 12h Bathurst 2012 (Art. Nr. 23782)

De Audi R8 LMS werd gebouwd door quattro GmbH met de hulp van Abt Sportsline volgens de GT3 Group-reglementen en was vanaf 2009 te koop voor privéraceteams. Er moest ongeveer 300.000 - 350.000 euro worden betaald voor een raceklare auto, en hoewel dit model technisch gezien een raceauto is, wordt hij gebruikt als racetaxi en promotievoertuig in het Red Bull-design op het gelijknamige racecircuit in Oostenrijk (voorheen de A1 of Österreichring in Spielberg).

Uiterlijk:
Ondanks het ontbreken van race-insignes maakt alleen al het RedBull-design het voertuig op de een of andere manier tot een racewagen; denk maar aan de 3 startnummers... of breng ze zelf aan.

Technologie:
Eigenlijk allemaal bekende onderdelen. Het licht schijnt helder genoeg aan de voorkant; het gebrek aan afscherming naar binnen richting de banden valt op in het donkere voertuig. De geleidekiel draait soepel, de assen zijn onberispelijk en de banden hebben goede grip.

Vakmanschap:
Er zijn geen gebreken te vinden in het lakwerk, de decals, de assemblage of de asuitloop. De versnellingsbakken van de nieuwe voertuigen zijn allemaal relatief strak afgesteld, tot nu toe zonder problemen maar ik denk dat ze nog rustiger zouden kunnen lopen, maar voor een afgewerkt model is dit al klagen op hoog niveau.

Wat ik graag had willen veranderen is de antenne. Als die van flexibel materiaal was gemaakt, zou je hem tijdens de race zonder aarzelen aan kunnen laten staan.

Rijgedrag:
Dit is al bekend van de andere modelvarianten. De auto is een beetje zwaar, maar heeft een goede verhouding tussen wielbasis, lengte en breedte en kan zeker meedoen in de Carrera GT-serie. Er is ruimte in het chassis voor tuning met behulp van gewichten, maar ik heb de Audi's tot nu toe - naar mijn maatstaven - met gemak en veilig gereden, hoewel er niets aan is gedaan behalve het verwijderen van de magneten.

Conclusie:
Het voertuig is een optie om de GT-serie verder uit te breiden en afwisseling op het circuit te brengen.

Tot ziens,
Jörg
***************************************

Testverslag van CoMod long over de Carrera DIGITAL 124 Audi R8 LMS 1A Bathurst 2012 (23782)

Phoenix Racing heeft de 12 uur van Bathurst 2012 gewonnen. De Audi R8 LMS met coureurs Christopher Mies, Darryl O'Young en Christer Jöns kwam na 12 uur racen als eerste over de finish in Australië. De Audi werd gevolgd door een andere Duitse auto, een Mercedes-Benz SLS. Ferrari eindigde op de derde plaats.

Het testexemplaar in het bovengenoemde ontwerp is vanaf het begin visueel overtuigend, kleuren, bedrukking, werkelijk alles op zijn mooist. Natuurlijk heeft de Bathurst ook de vele details van zijn broers, die hier nog eens genoemd moeten worden, dakantenne, trekhaken, geweldig interieur, filigrane spiegels en achterspoilerhouder, luchtinlaten voor en achter, de lompe wielen komen mooi uit in hun wielkasten, die mooi zijn ingevuld.

De Audi beschikt over de nieuwste, geavanceerde technologie, waar we al bekend mee zijn, dus er is hier niets nieuws te melden.

Voor de eerste testronden werden de achterbanden weer verwijderd en de R8 maakt indruk met zijn fatsoenlijke en prettige rijgedrag, hoewel het overgewicht ook in deze R8-variant duidelijk merkbaar is. De nieuwe zachte banden bieden de beste grip op het testcircuit.

Mijn conclusie: weer een geweldige kleurvariant die thuishoort op het circuit.

CoMod lang

Carrera DIGTAL 124 Ferrari 512S Berlinetta Daytona 24h "No.28", 1970 & "Ecurie Francorchamps No.23", Spa 1000km 1970

De 1000 km-race in Spa-Francorchamp/België op 17 mei 1970 ging opnieuw naar de superieure Porsche 917's in de Groep 5-klasse, hoewel de Ferrari's zich, althans tijdelijk, staande wisten te houden.

De zegevierende Porsche 917 van het Gulf-team wist de race af te sluiten met een gemiddelde snelheid van 240 kilometer per uur. De al met al zeer snelle race evenaarde zelfs het Formule 1-circuitrecord uit 1968. Ferrari had zowel de rode fabrieksauto's met coureurs als Jackie Ickx, John Surtees en Nino Vaccarella als een gele auto van het Belgische team Scuderia Francorchamp met Derek Bell aan de start.

In deze interessante clip www.youtube.com zie je deze auto op 1:22 min. ... maar hij kon de race toch nog afronden op de 8e plaats.

Optiek:
Aangezien het al een tijdje geleden is dat ik een Ferrari 512S live heb gezien, leek het Carrera-model in eerste instantie wat kort. Geen probleem ... ik heb de gegevens op internet opgezocht (lengte: 4360 mm, breedte: 2000 mm, wielbasis: 2400 mm). Liniaal uit = ruwe meting x 10 x 24 = vrij nauwkeurig. Hoe bedrieglijk kunnen schijn en herinneringen zijn ;-)

Het lakwerk ziet er erg realistisch uit en is natuurlijk goed te zien op de baan dankzij het kleurenschema. Een beetje patina maakt de wagon nog prototypischer. De prototypische wielen kunnen iets dichter bij de wielkasten aan de voor- en achterkant worden geplaatst. Hoewel de uitstekende achteruitkijkspiegels op het origineel lijken, zijn ze gelukkig gemakkelijk te verwijderen voor het racen.

De dummy-motor met 2 uitlaatstompjes is voldoende gedetailleerd en zit helaas op een kwetsbare plek, zodat gebruikte 512S'en al snel herkend zouden kunnen worden aan de ontbrekende uitlaatstompjes.

Techniek:
De voor- en achteras hebben geen waarneembare off-centring en lopen rustig. Een druppeltje olie voor het starten kan echter geen kwaad. De brede banden hebben een goede grip en vereisen slechts een korte kantpauze.

De 512S heeft een derde koplamp aan de voorkant van de auto, die ook in het model wordt verlicht. Door de verzonken koplampen is de hoeveelheid licht subjectief vergelijkbaar met die van de Ferrari 330 P4. De verwantschap tussen deze twee voertuigen beperkt zich echter niet tot de lichten. De 512S heeft een dubbel licht aan de achterkant, dat ook licht doorlaat via de ventilatiekanalen aan de achterkant ... duidelijk zichtbaar en voorbestemd voor langeafstandsraces met een donkere fase ... wie de remlichten niet kan zien, moet ze laten vervangen ;-)

Vakmanschap:
Er zijn geen fouten in de afwerking, de bedrukking is schoon en duidelijk. De bewegende onderdelen zijn zoals het hoort en de montage is ook vlekkeloos. Een van de stekkers van de lichtkabels aan de zijkant, op een uitbesteed deel van de printplaat, zit een beetje scheef en zit niet echt goed vast. Ondanks de grootte van de auto lijkt het interieur krap.

Rijgedrag:
De Ferrari 512S kan qua voertuigconcept het best worden vergeleken met de Ferrari 330 P4. Vergeleken met de Porsche 917 heeft hij een ongeveer 3-4 mm langere wielbasis, banden van dezelfde breedte en een ongeveer 3-4 mm grotere breedte bij de achteras. Zoals verwacht rijdt hij foolproof met magneten ... je krijgt de nieuwe voertuigen nauwelijks van de baan getild ... zonder magneten denk ik dat hij het dichtst in de buurt komt van de 330P4 ... ik kijk uit naar de eerste echte race-ervaringen van andere gebruikers.

Conclusie:
Ik kijk uit naar de voortzetting van de klassieke raceserie met Carrera124 digitale auto's uit de late jaren 60 / vroege jaren 70 en hoop op een vervolg met Lola T70 MK3B of Chevron B16 volgend jaar ... en dan zien we wel wat er nog meer past.

Tot dan,
joergW

Testverslag van CoMod long over de Carrera DIGITAL 124 Mercedes Benz SLS AMG GT3 HEICO Motorsport (Art. Nr.: 23791)

Meer dan 45 SLS AMG GT3's wereldwijd op de grid

Dit jaar zullen er in totaal meer dan 45 SLS AMG GT3's deelnemen aan meer dan 15 raceseries op vier continenten - een recordaantal. Dat schreef de autosportpers in maart 2012.

Vóór de speelgoedbeurs in februari 2013 werd al enige tijd gehoopt dat de
Mercedes SLS AMG eindelijk de GT-ranglijst zou halen.

Een paar dagen geleden arriveerde eindelijk het langverwachte testexemplaar in HEICO Motorsport-design.

Het uiterlijk is fris in zilver en donkerblauw en brengt eindelijk verandering in het kleurenschema op het circuit, want we worden een beetje moe van het chroom en matzwart. Zoals verwacht zijn de HEICO Motorsport stickers vlekkeloos aangebracht op de carrosserie.

En wederom is de auto prachtig gemodelleerd, de proporties zien er zeer harmonieus uit, gespierd maar niet te opdringerig, voor mij een echte racewagen schoonheid. Natuurlijk is de SLS voorzien van prachtige details, een geweldig interieur, filigraan spiegels en achterspoilerbeugel, luchtinlaten, kleppen en zeer mooie velgen, met gemakkelijk herkenbare remklauwen. De bandenbelettering ontbreekt echter en de banden zien er daardoor een beetje kaal uit.

Naar mijn smaak is de SLS te hoogbenig; de dikke wielen zouden de wielkasten beter kunnen opvullen.

De SLS beschikt over de nieuwste en volwassen technologie die we al kennen van Porsche, Audi & Co, dus er is niets nieuws te melden.

De achterbanden werden verwijderd voor de eerste testronden en de SLS maakt indruk met zijn evenwichtige, nette en aangename rijgedrag. De nieuwe banden, die de beste grip op het circuit bieden, verbeteren het weggedrag. Iedereen die nu denkt dat SLS staat voor Super Light Sprinter zal teleurgesteld zijn, de dikke auto is opnieuw beduidend te zwaar! Met een gewicht van 71 gram vind ik hem veel te zwaar voor de GT-klasse. Het concept van Porsche (55 g) lijkt nog steeds een onbedoeld gelukje.

Mijn conclusie, ondanks de kleine zwakheden een absolute verrijking voor het GT veld! Ik ga hem niet weggeven, daarvoor vind ik hem veel te mooi.

CoMod lang

De foto's van de Carrera DIGITAL 124 Mercedes-Benz SLS AMG GT3 Team Black Falcon - 24h Dubai 2012 (Art. No. 23790) vind je HIERop !

Testrapport van CoMod Carrera124 over de Carrera DIGITAL 132 Audi A5 DTM "M.Ekström, No.3" en "T.Scheider, No.4" (item no. 30657 & 30658)

Technische gegevens:
Gewicht (compleet voertuig met magneten): 109 gram
Gewicht (carrosserie): 30 gram
Lengte incl. spoiler: 157 mm
Wielbasis: 86 mm
Spoorbreedte (vooras): 61 mm
Spoorbreedte (achteras): 61 mm

Prototype voertuig:
Met de Audi A5 DTM is het DTM-startveld 2012 in Carrera compleet. Net als BMW en Mercedes heeft ook Audi een nieuwe auto ingeschreven, de A5 DTM. En hoewel Eduardo Mortara in de loop van het seizoen twee overwinningen pakte voor Audi, ging de titelstrijd uitsluitend tussen Mercedes en BMW. Audi vertrouwde grotendeels op zijn beproefde coureurs.

De modellen:
Het donkerblauwe Red Bull-design van de bedrijfswagen van Mattias Ekström is inmiddels een klassieker in het Carrera-gamma: de Audi A4 DTM-auto's uit 2004 en 2008 werden al in deze look geproduceerd. In het huidige model heeft de lak een licht glittereffect gekregen en ook de bedrukking laat niets te wensen over.

Het model, dat is gebaseerd op het prototype van Timo Scheider, heeft een aantrekkelijke witte en gele tweekleurige lak. Dit zorgt ervoor dat de voertuigen gemakkelijk te onderscheiden zijn op het circuit.

De afmetingen en proporties van de modellen komen overeen met wat al bekend is van de andere twee auto's, BMW en Mercedes. Qua gewicht zijn de Audi en BMW vrijwel gelijk, zodat alleen de Mercedes hier iets slechtere kaarten heeft.

Rijtest:
Om eerlijk te zijn is het voor mij vrij moeilijk om hier iets anders te schrijven dan bij de DTM-auto's van BMW en Mercedes die tot nu toe zijn verschenen. Alle 3 de voertuigtypes lijken te veel op elkaar qua concept en design. De Audi heeft bijna hetzelfde rijgedrag als de BMW M3 DTM, alleen de Mercedes komt iets tekort door zijn hogere gewicht. Over het geheel genomen zou ik alle 3 de voertuigtypes als even waardevol beschouwen; verschillen in rijgedrag zijn meer te wijten aan de gebruikelijke productietoleranties in motoren en magneten dan aan het voertuigontwerp.

Conclusie:
De twee Audi A5 DTM's doen qua uiterlijk en techniek niet onder voor de andere twee DTM-voertuigtypes. Op het gebied van gewicht hebben alle 6 auto's nog potentieel voor optimalisatie, vooral de twee Mercedessen. Desondanks kun je nu een evenwichtig en aantrekkelijk DTM-startveld samenstellen. Ik hoop voor 2014 meer designvarianten in het gamma te zien.

Testverslag van CoMod long over de Carrera Digital 132 Porsche 911 GT3 RSR Team Falken, nr. 17, 2009 (30642)

De 132-fancommunity heeft er iets langer op moeten wachten: nu is hij er, de Porsche GT3RSR Falken.

Het kleine broertje in het Falken decor is ook een groot succes! OK, er zijn een paar kleine verschillen met de DIGITAL 124-versie: ontbrekende reclame-sponsorstickers en een andere motorkap, kleppen! Het zijn twee niet helemaal identieke voertuigen, maar ik denk dat ze genegeerd kunnen worden.

Afgezien daarvan overtuigt de Porsche met zijn uitstekende rijeigenschappen, want het is een variant, er is ook niets nieuws te melden van de technische kant, ik beschouw dit chassisconcept met de afneembare manganaten nog steeds als een van de beste.

Testverslag van CoMod Carrera124 & Lotus over de Carrera DIGITAL 132 AMG Mercedes SLS GT3 Black Falcon No.3 (artikelnr. 30640)

Laat de foto's voor zich spreken!
www.black-falcon.de

Dit is de officiële trailer van de overwinning van het team tijdens de 24-uursrace in Dubai.
Een verslag schrijven over het BLACK FALCON team gaat op een gegeven moment vervelen.
Oké, dat wordt het niet.

Want als ik eerlijk ben, schrijf ik liever een verslag over een winnende auto die er geweldig uitziet dan over een kreupele auto die er geweldig uitziet maar ergens op de 538e plaats eindigde.

En de SLS ziet er geweldig uit. Je moet de jongens van Meuspath nageven dat ze moeite doen om hun auto's er goed uit te laten zien. Tot nu toe was elk van hun voertuigen een blikvanger in het origineel en op het circuit.

Voor mij is dit ook een van de grootste pluspunten van de vorige kleinschalige SLS'en: echte racewagens waarmee je een redelijk startveld op de baan kunt zetten. En als je wilt, kun je zelfs een safety car toevoegen ;-)

Er is niets aan te merken op het uiterlijk (afgezien van het probleem met de sidepipes en de ontbrekende 2e klep), de bedrukking is erg netjes. Geen pluisjes in de lak, geen vlekkerige kleuren, de openingen zijn schoon en passen perfect. Tijdens het rijden raad ik aan de buitenspiegels te verwijderen. Anders komen ze na een paar rondjes vanzelf los, omdat ze vrij ver uitsteken. De acceleratie is goed, zoals we weten van het model, net als de topsnelheid.
***************************************************

De Mercedes Gullwing is momenteel niet voor niets een van de populairste auto's in het Carrera 132-gamma!

Laat de foto's voor zich spreken!
www.black-falcon.de

Dit is de officiële trailer van de overwinning van het team tijdens de 24-uursrace in Dubai.
Een verslag schrijven over het BLACK FALCON team gaat op een gegeven moment vervelen.
Op een gegeven moment saai.

Oké, dat wordt het niet. Want als ik eerlijk ben, schrijf je liever een verslag over een winnende auto die er geweldig uitziet dan over een kreupele auto die er geweldig uitziet maar ergens op de 5e plaats eindigt.
maar ergens op de 538e plaats eindigt.

En de SLS ziet er geweldig uit. Je moet het de jongens van Meuspath nageven, ze
ze besteden veel aandacht aan het uiterlijk van hun auto's. Tot nu toe is elk voertuig
een blikvanger geweest in het origineel en op het circuit.

Voor mij is dit ook een van de grootste pluspunten van de vorige kleinschalige SLS
schaal: echte raceauto's waarmee je een redelijk startveld op het circuit kunt zetten.
op de baan. En als je wilt, kun je er zelfs een safety car bij krijgen
;-)

Er is niets aan te merken op het algehele uiterlijk (afgezien van het probleem van de sidepipes en de ontbrekende
2e klep). De bedrukking is erg netjes. Geen
in de verf, geen vlekkerige kleuren, de openingen zijn schoon en nauwkeurig. Wanneer
Ik raad aan de buitenspiegels te verwijderen tijdens het rijden. Anders
anders komen ze na een paar raceronden vanzelf los, omdat ze ver uitsteken. De acceleratie is zoals
het model goed, net als de topsnelheid.

Niet voor niets is de Mercedes Gullwing momenteel een van de populairste auto's in het Carrera 132-gamma.
auto's in de Carrera 132-reeks!

Vriendelijke groeten,
uw Lotus

Testrapport van CoMod Carrera124 over de Carrera DIGITAL 132 AMG Mercedes C-Coupe DTM "J. Green, Nr. Nr. 5" en "D. Coulthard, Nr. 19" (Art. Nr. 30659 & 30660)

Technische gegevens:
Gewicht (compleet voertuig met magneten): 113 of 117 gram
Gewicht (carrosserie): 29 of 31 gram
Lengte incl. spoiler: 155 mm
Wielbasis: 86 mm Spoorbreedte (vooras): 61 mm
Spoorbreedte (achteras): 61 mm

Prototype voertuig:
Mercedes-Benz werd uiteindelijk tweede in het DTM-seizoen 2012. Lange tijd leek het erop dat Gary Paffett de titel voor het merk met de driepuntige ster kon winnen, maar hij werd in de laatste race van het seizoen ingehaald door BMW-coureur Bruno Spengler. Carrera heeft gekozen voor de versies van David Coulthard en Jamie Green. Beide zijn visueel erg opvallend, maar geen van beide coureurs had iets te maken met de titel. Wat de twee coureurs ook gemeen hebben, is dat ze in het huidige seizoen niet meer actief zijn voor Mercedes. Terwijl publiekslieveling David Coulthard zijn actieve carrière heeft beëindigd, is Jamie Green overgestapt naar rivaal Audi in Ingolstadt.

De modellen:
De afmetingen van beide modellen zijn vrijwel identiek aan die van de BMW M3 DTM, wat geen verrassing is gezien de zeer strenge regelgeving. Er zijn wel verschillen in gewicht - terwijl de BMW M3 DTM al relatief zwaar was, voegt de Mercedes daar nog een paar gram aan toe. Benadrukt moet worden dat de gele versie iets lichter is dan de verchroomde versie. Als je op zoek bent naar de best mogelijke prestaties, moet je dus kiezen voor de auto van Coulthard, want de Mercedes lijkt qua design ook erg op de BMW die al is uitgebracht, dus daar ga ik nu niet verder op in.

Rijtest:
Het overgewicht is hier op een negatieve manier merkbaar; vergeleken met de BMW is de Mercedes iets trager. De gewenste afstelling kan worden ingesteld via de ophangingsmagneten: relatief snel met volle magneten, maar met praktisch geen limietbereik in de bochten. Zonder de achtermagneet neemt het limietbereik toe, maar de Mercedes is nog steeds een tikkeltje langzamer dan de BMW.

Conclusie:
Visueel is deze auto zeer geslaagd en minstens vergelijkbaar met de BMW M3 DTM. De rijprestaties maken de visuele belofte echter niet helemaal waar, want de Mercedes is gewoon iets te zwaar.

Hier zijn een paar foto's van de Carrera DIGITAL 132 Porsche GT3 RSR "Team Falken, No. 17", 2009 (Art. No. 30642).

Het testverslag van onze lieve CoMods volgt zo snel mogelijk ;-)

Testverslag van CoMod Carrera124 over de Carrera DIGITAL 132 BMW M3 DTM "M.Tomczyk, No.1" en "B. Spengler, No.7" (item no. 30661 & 30662)

Een sterke comeback

Technische gegevens:

Gewicht (compleet voertuig met magneten): 108 gram
Gewicht (body): 28 gram
Lengte incl. spoiler: 156 mm
Wielbasis: 86 mm
Spoorbreedte (vooras): 61 mm
Spoorbreedte (achteras): 61 mm


Prototype voertuig:
In 2010 werd aangekondigd dat BMW van plan was om na een afwezigheid van 20 jaar terug te keren in de DTM voor het seizoen 2012. Daardoor werd 2011 een overgangsseizoen waarin de auto's van 2008 en 2009 voor het laatst werden gebruikt en Audi en Mercedes ook voor het laatst in een rechtstreeks duel streden. Martin Tomcyk werd - verrassend en zelfverzekerd - tot kampioen gekroond in een auto uit 2008. Een van zijn belangrijkste rivalen was Bruno Spengler, die opnieuw een sterk seizoen reed maar de titel op het beslissende moment misliep.

BMW vertrouwde bij de oprichting van de nieuwe DTM-teams vooral op coureurs uit de eigen gelederen, zowel gevestigde namen als opkomende coureurs. Ze wilden hier echter niet volledig op vertrouwen en tekenden voor twee topcoureurs van Audi en Mercedes, Martin Tomcyk en Bruno Spengler. Eerstgenoemde nam het startnummer 1 mee, dat al snel te vinden was op zijn BMW M3 in de klassieke look - wit met rood-turquoise-blauwe strepen. De raceauto van Bruno Spengler is visueel het tegenovergestelde; naast de verplichte M-strepen is hij bijna helemaal matzwart. De DTM racers hebben alleen de naam en het bedrijfslogo gemeen met de productieauto's; het zijn echte sportprototypes op basis van een koolstofvezel monocoque.

De BMW M3 DTM was vanaf het begin een snelle en competitieve auto, met Bruno Spengler als winnaar in de tweede race op de Lausitzring. Naarmate het seizoen vorderde, lieten materiaal en zenuwen hem niet in de steek, zodat hij aan het einde van het seizoen de kampioenstitel kon vieren en bovendien zijn reputatie als eeuwige tweede (of derde) kon afschudden.

De modellen:
De Carrera BMW M3 DTM is plat, breed en vooral: lang. Geen wonder, de modelauto meet een trotse 5 meter. Ik kan geen visuele zwakheden ontdekken, het model maakt vanuit elk perspectief een goede en originele indruk. Het ietwat overdreven totaalgewicht verdient kritiek, hoewel de carrosserie zelf met 28 gram binnen de perken blijft. De verlichting aan de voorkant is niet overdreven helder, maar er is veel moeite gedaan om strooilicht aan de zijkanten van de wielkasten te voorkomen - met succes. De zijskirts zijn niet bevestigd aan de carrosserie maar aan het chassis, zoals we al kennen van de oudere DTM-auto's. Afgezien daarvan heeft het chassisontwerp geen verrassingen; alles is standaard zoals het al is sinds 2009.

Rijtest:
Met de standaard magneetvering rijdt de M3 letterlijk alsof hij op rails rijdt, maar in combinatie met het hoge gewicht vertragen de magneten het voorwaartse momentum enigszins. Dit verandert zodra je de achterste magneet verwijdert, het rijgedrag wordt aangenamer omdat de auto "vrijer" rijdt. In bochten krijg je een acceptabel limietbereik en over het algemeen blijkt het oude inzicht "lengte loopt" waar te zijn.
Volledig magneetloos bereikt de grip van de standaardbanden dan zijn grenzen. Naar mijn mening is extra gewicht niet nodig, maar voor een redelijk weggedrag zou je de banden een beetje moeten opschuren of overstappen op banden van bekende externe leveranciers. Over het algemeen biedt de auto goede voorwaarden voor dit type gebruik.

Conclusie:
Een echte kraker, visueel geslaagd en met goede rijprestaties. De M3 DTM is geen absolute besttijdkiller, daarvoor is het gewicht net iets te hoog. Aan de positieve kant biedt hij echter een relatief soepel en harmonieus weggedrag, wat zeker niet de slechtste basis is voor een langere raceafstand.

Testrapport van CoMod martinmm over de Carrera DIGITAL 124 Ford GT40 "No.8", 1966
(item nr. 23779)


De zesde Ford GT 40 MKII gebaseerd op het echte model is opnieuw een voertuig uit de Le Mans race van 1966. De auto van het Alan Mann Racing team, bestuurd door John Whitmore en Frank Gardner, ging voortijdig met pensioen door koppelingsproblemen.

Het gele lakwerk is erg verfrissend tegenover de eerder gedempte kleuren van de GT40's die tot nu toe zijn verschenen, en zonder sponsorstickers doet het bijna denken aan een wegauto met startnummer - vergeleken met de bewegende reclamezuilen uit recentere tijden. Het Carrera-model is uitgerust met het chassis van de externe magneten. De banden hebben de huidige zachte rubbersamenstelling waarmee alle nieuwe auto's zijn uitgerust en de afwerking van de testauto is vlekkeloos. Zelfs het 'probleemgebied' aan de achterkant is vlekkeloos afgewerkt.

Het zal interessant zijn om te zien of er nog een versie van de prachtig vormgegeven raceklassieker zal volgen. Misschien de als vierde geplaatste auto met startnummer 6?

Carrera Evolutie Porsche 904 Carrera GTS
Art. Nr.: 30663

Carrera DIGITAAL 132 Porsche 918 Spyder
Art. Nr.: 30664


Beide voertuigen zijn alleen verkrijgbaar in de Carrera DIGITAL 132 "Time Race" set (artikelnr. 30168), die nu verkrijgbaar is.

<< naar het product >>

Testverslag door CoMod Lotus van de Carrera DIGITAL 132 Aston Marting V12 Vantage GT3 "Young Driver, No.007"3 (artikelnr. 30666)

Het GT3-startveld wordt groter!

Terwijl de 132-schaal in de FIA GT3-raceserie al goed vertegenwoordigd was met de Porsche 911 en de Mercedes SLS AMG, komt er dit jaar nog een auto aan de start: de Aston Martin V12 Vantage GT3.

Aston Martin gebruikte eerder de bekende DBR9 als basisvoertuig in de GT3-serie (we kennen deze auto's allemaal van de grotere schaal). In 2012 werd de nieuwe Vantage voor het eerst gebruikt. De Vantage is de meest "compacte" auto in het gamma van de Engelse fabrikant, maar voor de GT3-serie werd hij uitgerust met de krachtigste motor uit het Gaydon-gamma, de 6-liter V12 met ongeveer 600 pk.

Deze CARRERA is gebaseerd op het 2012-model van het autosportteam Fischer Racing. Het team uit Paderborn gebruikt de auto in de Grand Tourismo-serie. Fischer is sinds 2010 actief onder de naam YOUNG DRIVER AMR en is sinds 2013 een officieel ASTON MARTIN Racing-partnerteam. Hier vind je meer informatie over YOUNG DRIVER: www.youngdriver-amr.com. En de homepage van Fischer Racing: www.fischer-racingteam.de

Laten we verder gaan met het model zelf. De auto is echt netjes afgewerkt. De bedrukking is vlekkeloos, het kan niet beter op dit moment. De motor loopt erg soepel en er is niets aan te merken op de concentriciteit van de assen. Iedereen zal zijn eigen mening vormen over de kleurstelling, ik vind hem best mooi, ook al is babyblauw niet mijn gebruikelijke kleur.

Rijgedrag: De auto is erg soepel op het circuit. Ik rijd met Magneet op een klassiek thuiscircuit met veel K1. De Aston kan netjes en snel door de krappe bochten worden gemanoeuvreerd zonder uit de bocht te vliegen. Eerlijk gezegd had ik niet anders verwacht van het chassis. Qua trekkracht en uitgebalanceerd rijgedrag doet het niet onder voor een SLS of de 911, wat in de toekomst zeker voor spannende duels zal zorgen.


Ik kijk uit naar meer kleurvarianten van de auto!

Hier vind je een selectie van previewfoto's van de nieuwe Carrera producten!


Carrera DIGITAL 124 Ford GT40 "No.8", 1966
(artikelnr.: 23779)

Testverslag van CoMod JörgW over de nieuwe Carrera DIGITAL 132/Evolution Green GT H2 (artikelnr. 30667/27448)

Oeps ... waarom koos ik uitgerekend dit model voor de clubverslagen? Het ziet eruit als een Nederlandse versie van een matzwarte Bat-Mobile met een gestroomlijnd F1-ontwerp ... en het zou een GT moeten zijn? Oké, tandenknarsen en doorbijten ;-)

Eerst, zoals gebruikelijk, internetonderzoek, je wilt weten waar je naar kijkt.
De Green GT H2 is een voertuig met een volledig nieuw ontwikkelde en emissievrije brandstofcel en elektrische aandrijving met ongeveer 540 pk ... en zou worden gebruikt in de 24 uur van Le Mans in 2013. Dit ging echter niet door omdat de auto niet de verwachte prestaties leverde in de uithoudingstest. Wie zegt dat racen niets doet voor het milieu! Wanneer een dergelijk concept in een betaalbare vorm beschikbaar zal zijn ... en dat met uithoudingsvermogen, valt nog te bezien ... maar, dat zal gebeuren.

Uiterlijk:
De matzwarte look met de oranje elementen ziet er discreet en prototypisch uit. Het startnummer 56 verwijst overigens naar pit nr. 56 in le-Man, die altijd gereserveerd is voor voertuigen met ongebruikelijke concepten die uit de competitie komen. Het voertuig ziet er zeer agressief uit met zijn zeer platte ontwerp en lange wielbasis.

Technologie:
De vooras is gesplitst en draait vrij. Het technische hoogstandje van dit voertuig wordt pas duidelijk als je het op het circuit zet ... de platte koplampen zijn echt fel. Veel feller dan andere 1:32 modellen, dus ik heb ze losgeschroefd en een kijkje genomen. Er zit een heel ander lichtbord aan de voorkant dan normaal. Het bestaat uit twee delen en heeft platte vierkante lichtelementen. Nieuwe standaard? Ik weet het niet, maar ik denk dat we er nog wel iets over zullen horen. Helaas is er geen licht aan de achterkant van de GT, maar daar is ook niet echt veel ruimte voor.

Vakmanschap:
Alles in orde tot nu toe, geen problemen of slordigheden waarneembaar.

Rijgedrag:
De Green GT rijdt zeer vlot, goedmoedig en redelijk stil. rijdt soepel en zeer stil. Andere kandidaten zijn veel luider op de weg. De banden hebben goede grip en door de lange wielbasis ontstaan er niet snel problemen. In de test reed hij op 14,4-14,8 volt en magneten, zoals de meeste mensen thuis waarschijnlijk doen.

Voor fans van magneetloos rijden biedt het chassis weinig ruimte voor op maat gemaakte stukjes gewalst plaatstaal uit de dakdekkersbranche. Er is heel weinig ruimte voor velggewichten, die hier niet worden aanbevolen. De waterstoftanks nemen gewoonweg tuningruimte in beslag.

Ook al zal het naar mijn mening een nogal controversieel voertuig zijn, het is leuk ... alleen waar je het in races moet gebruiken (in de GT-klasse of beter in de formulewagens) mag iedereen voor zichzelf beslissen.

Tot dan
joergW

Testrapport van CoMod Carrera124 over de Carrera DIGITAL 132/Evolution Alfa Romeo GTA Silhouette Race 3 (artikelnr. 30651/27431)

De Alfa Romeo GTA Silhouette is nu toe aan zijn derde designvariant. Deze versie heet dan ook "Race 3" en is uitgevoerd in de Italiaanse nationale kleuren groen, wit en rood. De grote "OKP" letters springen in het oog; dit is een grote gespecialiseerde leverancier van onderdelen voor klassieke Alfa's en andere klassieke auto's uit Italië. Thematisch is dit vrij duidelijk, maar visueel vind ik de belettering nog steeds ongepast.

De spleetmaten op het aparte voorste gedeelte van de carrosserie voelen iets kleiner aan dan op de testvoertuigen uit 2012, en de velgen zijn nog steeds erg goed gedaan.

Er zijn geen verrassingen tijdens de rijtest. Zoals gebruikelijk voor mij start de auto zonder de achterste magneet, de middelste magneet blijft in de auto. Dit resulteert in een goede acceleratie en een matig groot grensbereik dat een enkele rijfout vergeeft. Als je echter overdrijft in een bocht, kun je nog steeds een spin of zelfs een spin-off uitlokken.

Conclusie: zelfs als het uiterlijk van deze variant me niet helemaal bevalt, is de kleine Alfa nog steeds een uitzonderlijke toevoeging aan het wagenpark.

Testrapport van CoMod Lotus over de Carrera DIGITAL 132 Shelby Cobra 289 "No.21" (item no. 30651)

De (Shelby) Cobra is waarschijnlijk een van de voertuigen met de hoogste herkenningswaarde.

Bijna iedereen van ons kent wel iemand die ooit een Cobra heeft gehad of heeft gehad. Mijn maat Pierre heeft er een gehad, de junior baas van onze Ford dealer heeft er een etc etc. Natuurlijk gaat het in de meeste gevallen niet om een echte Cobra, maar om een van de talloze echte of nagemaakte replica's die al meer dan 40 jaar in productie zijn.

Het interessante is echter dat de meeste Cobra's die ik in de loop der jaren heb gezien één ding gemeen hebben: ze zijn metallic blauw en een groot deel heeft witte racestrepen.

Waarom dat zo is? Ik heb geen idee. Waarschijnlijk omdat de moordmachine er gewoon geweldig uitziet in deze kleurstelling. Of kun je je een Cobra in GULF-, WARSTEINER-, JÄGERMEISTER-, MARTINI- of RED BULL-kleuren voorstellen? Precies.

Dan kan ik net zo goed PRIL bloemen en ATOMKRAFT NO THANKS stickers op mijn auto plakken.

Maar waar komt deze voorkeur voor blauw-witte lak vandaan?
Mogelijk van het originele voertuig voor het nieuwste Cobra-model van CARRERA:
De legendarische Cobra CSX 2345 uit 1964/5. In 1965 won Shelby-fabriekscoureur Bob Bondurant de Rossfeld-bergrace in Berchtesgaden in de klasse "Grand Tourisme-voertuigen van meer dan 2000 cc". Bondurant is hier in Duitsland relatief onbekend, maar in de Verenigde Staten is hij een racelegende. In de jaren 1953-1965 was hij bijna onverslaanbaar in de open en gesloten Ford Cobra's.

De CSX 2345 won destijds zo'n beetje alles in zijn klasse onder verschillende Shelby-fabriekscoureurs: Brands Hatch, Targa Florio, Spa, Nürburgring, Tourist Trophy, enz. De auto is nu eigendom van Steve Volk en staat in het Shelby Museum in Chaparral Court. Hij is tot op de dag van vandaag niet gerestaureerd en verkeert nog steeds in de originele staat uit 1965, toen hij na de Rossfeld-race werd teruggebracht naar de Verenigde Staten, vervolgens werd verkocht en meteen in de mottenballen werd gezet.

Hier is een link naar het museum, blader maar eens door de "Collection":
shelbyamericancollection.org

Als je de foto's van het origineel met die van het Carrera-model vergelijkt, zie je een paar kleine verschillen in de carrosserie: De luchtinlaat aan de voorkant onder de grote snuit, de iets kleinere luchtopeningen aan de zijkant. Helaas kan dit om productieredenen niet worden vermeden, omdat het niet mogelijk is om voor elke auto een unieke mal te maken. En de originele Cobra's verschillen allemaal in verschillende details. Afgezien daarvan verschilt het model niet van het origineel! Het rijgedrag van de Cobra is vertrouwd: Dankzij het lage zwaartepunt en gewicht kan de auto heel goed bochten maken, maar heeft hij de neiging om te schuren in de bochten omdat de banden veel grip hebben. Het schuren van de banden helpt, maar op de rechte stukken maakt de auto optimaal gebruik van zijn hoge snelheid.

Al met al vind ik dit de beste Cobra na de UNI-Repro!

Testverslag door CoMod Lotus van de Carrera DIGITAL 132 Mercedes-Benz SLS AMG GT3 "Black Falcon, No.3", 24h Dubai 2012 (Art. Nr. 30640)

Laat de foto's voor zich spreken!
www.black-falcon.de

Dit is de officiële trailer van de overwinning van het team tijdens de 24-uursrace in Dubai.
Een verslag schrijven over het BLACK FALCON team wordt op een gegeven moment saai.
Op een gegeven moment saai.

Oké, dat wordt het niet. Want als ik eerlijk ben, schrijf je liever een verslag over een winnende auto die er geweldig uitziet dan over een kreupele auto die er geweldig uitziet maar ergens op de 5e plaats eindigt.
maar ergens op de 538e plaats eindigt.

En de SLS ziet er geweldig uit. Je moet het de jongens van Meuspath nageven, ze
ze besteden veel aandacht aan het uiterlijk van hun auto's. Tot nu toe is elk voertuig
een blikvanger geweest in het origineel en op het circuit.

Voor mij is dit ook een van de grootste pluspunten van de vorige kleinschalige SLS
schaal: echte raceauto's waarmee je een redelijk startveld op het circuit kunt zetten.
op de baan. En als je wilt, kun je er zelfs een safety car bij krijgen
;-)

Er is niets aan te merken op het algehele uiterlijk (afgezien van het probleem van de sidepipes en de ontbrekende
2e klep). De bedrukking is erg netjes. Geen
in de verf, geen vlekkerige kleuren, de openingen zijn schoon en nauwkeurig. Wanneer
Ik raad aan de buitenspiegels te verwijderen tijdens het rijden. Anders
anders komen ze na een paar raceronden vanzelf los, omdat ze ver uitsteken. De acceleratie is zoals
het model goed, net als de topsnelheid.

Niet voor niets is de Mercedes Gullwing momenteel een van de populairste auto's in het Carrera 132-gamma.
auto's in het Carrera 132-gamma!

Vriendelijke groeten,
uw Lotus

Carrera Evolutie Porsche 904 Carrera GTS
Art. Nr.: 27444

Carrera Evolutie Porsche 918 Spyder
Art. Nr.: 27445


Beide voertuigen zijn alleen verkrijgbaar in de Carrera Evolution set "Celebracers" (artikelnr. 25197), die nu verkrijgbaar is.

<< naar het product >>

Testverslag van CoMod long over de Carrera DIGITAL 124 Aston Martin DBR9 Team Modena No. 59 (23785)

Tijdens de Gaisbergrennen 2012 werd dezelfde vraag opnieuw gesteld aan de vrouwelijke PM:
Waarom zijn er geen andere Aston Martin DBR9-varianten?
Helaas was het antwoord ontnuchterend, er was een verandering van eigenaar en het was nog niet mogelijk om te zeggen hoe dit de bestaande licentie zou beïnvloeden, maar er werd beloofd om dit probleem echt aan te pakken, op dit punt, BEDANKT!

We moeten suggesties indienen bij Dekor, deze kunnen geen kwaad. Natuurlijk was de Mondena een van de duidelijke favorieten onder de suggesties qua decor en kleur(en).

Er is eigenlijk niets nieuws te melden over de No. 59, die in 2008 ook deelnam aan de 1000 km-race in Silverstone. Maar met de Modena-versie is zo'n prachtige auto gereproduceerd met zoveel details in het lakwerk, de glanzende en matte kleuren, de gelakte velgen en de bedrukte remklauwen dat je niet anders kunt dan WoW zeggen! Voor mij persoonlijk is en blijft de DBR9 een van de mooiste GT-supersportauto's.

We kennen de herziene technologie al van de 23747 Aston Martin Racing Green, maar de nieuwe bandencompound, die de rijeigenschappen aanzienlijk verbetert, is hier ook het vermelden waard.

Persoonlijk hoop ik dat er meer kleurvarianten van de DBR9 komen.

Testrapport van CoMod Lotus over de Carrera DIGITAL 124 Porsche 917K "Gespipa Racing Team, No.54", 1000km Nürburgring 1970 (item no. 23780)

Hij maakte niets schoon....

Tijdens de 1000 km race op de Nürburgring in 1970 ging de GESIPA Porsche met startnummer 54 in ronde 9 met wiellagerschade naar huis. De twee coureurs Jürgen Neuhaus en Helmut Kelleners hadden het zich waarschijnlijk iets anders voorgesteld nadat ze als negende waren geëindigd in de training met een tijd van 8,17 en met de enige 917 in het veld reden (de andere 917 behoorde toe aan het AAW-team en was uit het startveld gehaald na het fatale ongeluk met de Fin Hans Laine).

1970 was het jaar van de grote tweestrijd tussen Ferrari en Porsche. De 908/3 had het jaar ervoor gedomineerd, terwijl de onbetrouwbare 312P van Ferrari geen schijn van kans had. En de 917 was sowieso geen partij. Dat zou moeten veranderen met de Ferrari 512S. Zoals ik al zei: het zou moeten! Het werkte niet, de 512 vocht spannende duels uit met de Porsche, maar was te zwaar en meestal inferieur.
De 917 Porsche in schaal 1:24 veroorzaakte vorig jaar na de release een ware hype en de eerste auto's waren vrij snel uitverkocht. De hoop was dan ook hooggespannen dat er dit jaar ook een kleurvariant zou worden uitgebracht.
Na het visueel zeer aantrekkelijke speciale model GAISBERGRENNEN volgt nu alleen de auto van het bekende GESIPA raceteam. Het team is eigendom van Dr. Biermann, de naam GESIPA is een afkorting en staat voor "GESellschaft für Internationale PAtentverwertung mbH", het oorspronkelijke doel van het bedrijf. Dit verandert echter snel en het bedrijf registreert patenten voor doorn-breuk holle klinknagelverbindingen, blindklinknageltangen en gereedschap voor het verwerken van blindklinknagels, die vandaag de dag nog steeds worden geproduceerd. Vandaar de BLINDNIETE letters op de flanken van het voertuig, die niets te maken hebben met de bestuurders ;-)

GESIPA produceert wereldwijd en de zaken gaan zo goed dat Dr Biermann in 1969 een motorsportteam opricht. De eerste races worden gereden met de 908. De voertuigen zijn gespoten in de bedrijfskleuren van GESIPA. In 1970 wordt de 917-007 inclusief reserveonderdelen gekocht voor 150.000 DM en krijgt Dr. Biermann het nummer 007 van de 65 ooit gebouwde 917's (alle versies). De auto werd vervolgens gebruikt in de Interserie.
Ik heb deze zeer kleurrijke en prachtige 917 voor me staan. Wat ik tot nu toe het leukste vind aan de 917-serie is het kleurrijke startveld. Niet het zwart, zilver en wit dat tegenwoordig vaak de overhand heeft bij sommige series of autofabrikanten. Het Porsche startveld is gewoon prachtig kleurrijk en creëert echt een interessant beeld op het circuit.

Na vergelijking met de (weinige) originele foto'sis het lakwerk trouw aan het origineel en goed gerealiseerd; er was niets mis met de kwaliteit van het lakwerk op mijn auto. Over het rijgedrag hoef ik niet veel te zeggen, de auto is erg veilig door de brede baan en kan alleen van de baan worden gegooid door grove rijfouten. De assen lopen soepel, de voorverlichting is ok, er is deze keer ook geen achterverlichting.

Zo, dat was het voor de 917 in een notendop, ik hoop dat er volgend jaar een ander voertuig wordt uitgebracht.

Trouwens, Porsche won de Nürburgring-race van 1970. Het was het SALZBURG-team met Vic Elford en Kurt Ahrens in een 908/3.
Jürgen Neuhaus (www.rennfahrer-juergen-neuhaus.de) miste ook niet, want hij won de hele Interserie in 1970 in zijn GESIPA 917!

Met vriendelijke groeten,
uw Lotus

Carrera DIGITAL 124 Mercedes-Benz SLS AMG GT3 "Black Falcon, No.3", 24h Dubai 2012
Art. Nr.: 23790
Voorlopige beschikbaarheid: oktober 2013

Hier vind je een selectie van previewfoto's van de nieuwe Carrera producten!


Carrera DIGITAL 124 Ford GT40 "No.8", 1966
(artikelnr.: 23779)

Testverslag van CoMod JoergW over de Carrera DIGITAL 124 Ferrari GTO 'No.77', Roßfeldrennen 1963 (item no. 23784)

Ja, het is waar ...

er komt weer een rode GTO in 2013! De meeste Ferrari's zijn rood en om eerlijk te zijn
en om eerlijk te zijn, vind ik ze zo het mooist. Dus nu hebben we, naast de andere kleuren, de keuze uit 3 rode GTO's - voor zover al beschikbaar of nog te koop.

Het nieuwe model is gemodelleerd naar de Rossfeld-race van 1963. Ik moest wat googelen
Ik moest even googelen, want ik had er nog nooit van gehoord. Het was een heuvelklim vergelijkbaar met de Gaisbergrennen en de race van 1963 was de eerste ronde van het Europese heuvelklimkampioenschap en telde zelfs mee als een WK-race voor GT-wagens. Tegenwoordig is de route een tolweg in de Duitse Alpen, die ik misschien in mijn vakantieplannen moet opnemen als ik de kans krijg.

Ik vond hier een filmdocumentaire van de race:
Alpen Bergpreis am Roßfeld 1963 (Hillclimb )

Het nieuwe model is kort te zien vanaf ongeveer 7 min 50 sec. De film is zeker de moeite waard voor fans
historische races in ieder geval. Veel informatie over de race met de klassieke
charme van de amateurfilms uit de jaren 60.

Maar nu naar het Carrera model:
Het rijgedrag is bekend ... maar in het kort: een veilige drifter met een hoge funfactor, geen beste tijdkiller, die is voorbehouden aan de bredere en plattere auto's. De banden en het chassis passen goed bij de auto, de assen zijn netjes gecentreerd. De randen van de banden zouden geschuurd kunnen worden, zoals bij elk voertuig.

Het lakwerk is eersteklas, de decals en het beslag zijn zonder klachten. De voorbanden draaien lang door (hoewel een druppeltje olie het wrijvingsgeluid wat zou kunnen verminderen).

Al met al een geslaagd model voor liefhebbers van klassieke GT-voertuigen.

Testrapport van CoMod Lotus over de Carrera DIGITAL 132 Audi R8 "Police".
(artikelnr. 30644)

De Essen Motor Show is al vele jaren een van de hoogtepunten voor auto- en motorsportfans. En al vele jaren promoot de VDAT (Verband der Automobil Tuner) veilig tunen op de show.

Elk jaar presenteert de VDAT-werkgroep Tune it! Safe! werkgroep elk jaar een campagnevoertuig in politietrim om autofans te laten zien hoe serieus en vooral veilig auto's getuned kunnen worden. Bandenfabrikant Hankook en het Federale Ministerie van Verkeer zijn ook lid van de werkgroep.

In 2011 werd een heel bijzondere auto onthuld: een Abt Audi R8 GTR.
De 525 pk sterke Audi R8 5.2 FSI vormt de basis voor de nieuwe showauto, hoewel hij ingrijpend is aangepast: De politielak is geen lak, maar een Foliatec wrap, plus een Hella lichtsignaalsysteem op het dak. De tiencilindermotor met natuurlijke aanzuiging is met 95 pk verhoogd tot 620 pk. Een maximumkoppel van 550 Newtonmeter katapulteert de Abt-R8 GTR in 3,2 seconden naar 100 km/u en in 9,9 seconden naar 200 km/u. De topsnelheid is echter beperkt tot 325 km/u, waarmee het de snelste politieauto in zijn soort is. De Audi wordt afgeremd door een keramisch remsysteem, de auto is uitgerust met bijzonder lichte 19-inch velgen met Hankook Ventus S1 Evo banden, 235/35 voor en 305/30 achter.

Binnenin lijkt de Audi op een raceauto: roestvrijstalen rolbeugels, Recaro racestoelen met een 4-punts gordelsysteem en een carbon sportstuur. Het interieur is ook voorzien van een Alcantara-lederen combinatie, zwarte hemelbekleding, zwarte tapijten en een zwart dashboard. Er is weinig ruimte voor verdachten in het interieur, maar jij bent de onbetwiste koning op de snelweg. De jongens van COBRA 11 kunnen alleen maar dromen van zoiets...

Dat is dus het model voor het nieuwe artikelnummer 30644 . De CARRERA politieauto is gebaseerd op de "normale" serie R8, die al in 2008 werd uitgebracht. De Audi was een van de eerste auto's met het herziene chassis, is vandaag de dag nog steeds competitief en was vanaf het begin DE tegenstander voor de Porsche 911.

Het lakwerk is netjes en komt zo dicht mogelijk bij het origineel, want de ABT-R8 wijkt qua carrosserie natuurlijk iets af van de slotcar. De digitale R8 die ik testte heeft voor- en achterverlichting (het licht schijnt iets uit de wielkast op de voorverlichting), plus de lichtstrip op het dak. Het interieur viel ten prooi aan de elektronica, maar dit heeft eigenlijk een positief effect op het rijgedrag van de auto, omdat het totale gewicht lager is dan dat van de standaard auto.

Al met al een zeer geslaagd concept, de auto is erg leuk op het circuit en hoeft zich niet te verstoppen voor modernere tegenstanders!

Vriendelijke groeten,
uw Lotus

Testverslag door CoMod Lotus van de Carrera DIGITAL 132/Evolution Ferrari 458 Italia GT2' "AF Corse, No.71", 2012 (item no. 30639/27426)

Het FIA World Endurance Championship ...

...is een raceserie voor Le Mans-prototypen en Grand Tourismo racewagens, die in 2012 de Intercontinental Le Mans Cup verving. Het ILMC werd voor het eerst gehouden in 2010, maar bestond slechts 2 jaar.

Er werd zowel een constructeurskampioen als een teamkampioen bepaald in de GT2/GTE-klasse. De constructeurscup werd in 2011 gewonnen door Ferrari (ook in 2010), terwijl het Italiaanse raceteam AF Corse in hetzelfde jaar kampioen werd in zowel de team- als de coureursklasse. Ga voor meer informatie naar: www.afcorse.it

Het team werd in 2002 opgericht door voormalig autocoureur Amato Ferrari (die overigens geen familie is van de legendarische autofabrikant uit Maranello) en was al vroeg zeer succesvol in het FIA GT-kampioenschap met zijn Maserati MC12. In de jaren daarna werden er nog meer overwinningen behaald met Ferrari 430 GT's en in 2005 en 2006 werd het team uit Piacenza kampioen van het FIA GT-kampioenschap. MOTOROLA werd hoofdsponsor van het team in 2007, geen slechte beslissing voor de reclamepartner, want AF won dat seizoen 9 van de 10 races en stelde dit keer ook het kampioenschap veilig. Het succes werd herhaald in 2009, de 4e titel op rij in het teamklassement, de rijderskampioenschappen werden ook gewonnen in 2006-2008.

In 2011 reed het team voor het eerst met de Ferrari 458 in de GT2-klasse. Na de overstap naar het FIA World Endurance Championship in 2012 nam het team met de 458 deel aan zowel de GT2/GTE- als de GT3-klasse. De grootste overwinning hier was de 24 uur van Le Mans.

Laten we verder gaan met het Carrera-model: de GT2 met het nummer 71 is uitgevoerd in het klassieke Ferrari-rood en opgepimpt met racestrepen in de Italiaanse nationale kleuren. Al met al een zeer harmonieuze en aantrekkelijke look. De afwerking van het model laat niets te wensen over! Alleen de verlichting schijnt ook deze keer een beetje door, zij het iets minder dan bij de gele JMW. De rijprestaties van de AF Corse zijn bekend. Dankzij de brede banden spoort de auto erg goed, maar hij heeft het bekende smalle grensbereik! Dus niet te scherp de bochten inrijden ;-)

Laten we hopen dat er de komende jaren meer 458's aan het gamma worden toegevoegd, de Ferrari is precies wat ik wil voor op het circuit: een echte raceauto!

CoMod Lotus

Testrapport van CoMod Lotus over de Carrera DIGITAL 132/Evolution Bill Thomas Cheetah 'Aluminium Car' (item no. 30648/27432)

Nog eentje in chroom?

JA! Hoewel, eigenlijk NEE, want ze zijn nooit verchroomd, maar aluminium gecoat. Maar ze worden in de Carrera-gemeenschap al sinds het eerste voertuig CHROM-XXX genoemd (je kunt de betreffende voertuignaam gebruiken voor XXX). En er zijn de afgelopen jaren verschillende verchroomde voertuigen geweest:

Het begon met de legendarische verchroomde Porsche (911 GT1 98), die eigenlijk alleen bedoeld was als test om te zien of zoiets in serie kon worden geproduceerd en die vervolgens in 1998 in kleine aantallen werd geproduceerd en over de hele wereld werd weggegeven. Maar dat zou een ander verhaal op zich zijn. Het ging verder met de 132 300 SLR in 2001 en de twee 124 gestroomlijnde AUTO UNION Type C en MERCEDES W125 racers. In 2003 verscheen de 132 Aston Martin Vanquish als productieauto en de zeer zeldzame Bentley EXP 8, die net als de 911 GT1 nooit in de verkoop ging, maar werd weggegeven aan verdienstelijke dealers of kon worden gewonnen als prijs in de Carrera racecompetities. Voor mij telt de DTM C-Klasse uit 2004 niet als CHROM-klassieker, omdat de auto regelmatig deelnam aan DTM-races. Hetzelfde geldt voor de DTM-opvolgers uit 2006 en 2007.

Maar in 2006 kwamen er nog 4 andere lekkernijen uit: voor het persevenement ter gelegenheid van de presentatie van de volgende auto's werden 4 voertuigen speciaal geproduceerd in opdracht van Mercedes Benz: De CL-Coupé, de E-klasse, de SL en de GL terreinauto. Elk voertuig kwam in zijn eigen doos met tracks, alle 4 de dozen samen vormden een complete racebaan. Daarna was het een tijdje voorbij, en pas in 2013 was er weer wat nieuws op het gebied van hoogglansauto's: in het midden van het jaar was er een exclusieve Porsche 911 als chromen model voor de Carrera Club ter ere van het 50-jarig jubileum, en de vergulde 911 werd over de hele wereld weggegeven op de speelgoedbeurs.

En nu is er natuurlijk de Bill Thomas Cheetah als "aluminium auto". Nu zou je kunnen denken dat de ontwerpers niets hebben bedacht, we hebben tenslotte een paar jaar geen chromen auto's gehad. Verre van dat!!!!!!!!!!!

Het voertuig bestaat echt. De carrosserie van de Cheetah is gemaakt van glasvezel. De eerste twee prototypes van de Cheetah kregen echter een aluminium carrosserie. Eén auto werd waarschijnlijk verkocht aan Chevrolet voor onderzoeksdoeleinden, de andere was volgens Bill Thomas eigendom van Sonny & Cher (voor de jongeren op het forum: Ze waren een zangkoppel in de jaren 60. In de tijd dat muziek nog uit analoge apparaten of boxen kwam en er alleen platen of tapes waren). Er gaan trouwens geruchten over een derde aluminium body. Er zijn nu een paar replica's, maar geen van de originele voertuigen zou nog bestaan. Op de volgende pagina vind je een paar goede foto's van de aluminium Cheetah en een korte geschiedenis: www.gatsbyonline.com

Over het model zelf valt niet veel te zeggen: mijn testvoertuig was uitstekend gerealiseerd (de "verchroming" vergeeft niet het minste vuil), alleen de bandenflanken doen dankzij de fantasienaam wat afbreuk aan het totaalbeeld. Dankzij de zeer brede banden en de brede baan ligt de Gepard als een plank op de baan en is hij moeilijk uit koers te brengen. Een geweldige tegenstander voor de Cobra, die naar mijn mening qua uiterlijk niet eens kan tippen aan de Cheetah.

Veel plezier met de auto!
CoMod Lotus