Testverslag van CoMod martinmm over de Carrera Evolution '32 Hot Rod
(27268)
Door zijn discrete kleurstelling maakt het voertuig visueel een nogal terughoudende indruk - maar het maakt indruk met hoogwaardige details zoals absoluut schone bedrukking, vuileffect op de achterwielen, tweekleurige velgen en filigraan design van de armaturen.
Vakmanschap
Het chassis van het testmodel is enigszins kromgetrokken, zodat één voorwiel een beetje in de lucht zweeft. Dit heeft een licht ongunstig effect bij het remmen en accelereren - de achterkant van het voertuig breekt iets weg naar de zijkant.
Technologie
Door het ontwerp zit de geleidekiel ver naar achteren en ongeveer 1-2 mm te hoog. Het gewicht is met 92 g (zonder magneet) relatief licht. De vooras wordt aan de achterkant ingeklemd, waardoor deze soms vastloopt bij een botsing met de vangrail, maar aan de andere kant niet doorbuigt.
Rijgedrag
De '32 HotRod rijdt zeer prettig en gecontroleerd, zowel met verwijderde achtermagneten als zonder extra magneten. Zonder de middenmagneet heeft de auto de neiging om makkelijker uit elkaar te vallen, omdat hij aan de voorkant erg licht is. De grote achterwielen verlengen de overbrengingsverhouding - het acceleratie- en remgedrag verslechtert hierdoor enigszins, maar dit is niet al te nadelig gezien het lage gewicht op thuisbanen. Op grote circuits haalt de auto echter een respectabele topsnelheid dankzij de lange overbrengingsverhouding, maar dit vereist een lange remweg.
Conclusie
Met de middenmagneet op zijn plaats kan de '32 HotRod snel en gecontroleerd door krappe bochten worden gereden, maar ook door grote bochten met elegante drifts. Het voertuig is een visueel aantrekkelijk alternatief voor volledig gesponsorde racewagens. Veel rijplezier inbegrepen.
CoMod martinmm
---------------------------------------------------------------------
Testrapport van CoMod lotus over de Carrera Evolution '32 Hot Rod
(27268)
Carrera heeftal een paar jaar hot rods in het programma. De term hot rod verwijst naar speciaal getunede oudere auto's. De term betekent letterlijk "hete verbindingsstang" en wordt al sinds de jaren 1940 gebruikt om deze auto's te beschrijven. Oorspronkelijk werden oude, goedkope auto's gebruikt om hot rods te bouwen, waarbij het gewicht werd verminderd en een veel krachtigere motor werd geïnstalleerd.
In de jaren 1940 vonden soldaten die terugkeerden van de Tweede Wereldoorlog en beter gesitueerde jongeren een goedkope manier om acceleratieraces te rijden. De eerste hot rods en hun eigenaars kunnen daarom worden omschreven als pioniers van het dragracen. Hot rodding vormt nog steeds een soort automotive subcultuur, hoewel het zich al lang heeft losgemaakt van de vroegere levensstijl die ermee gepaard ging (vooral vanaf de jaren 1950). Toch wordt het imago van de hot rodder nog steeds gekenmerkt door een zekere mate van rebelsheid.
De klassieke basis voor hot rods waren en zijn alle kleine auto's die destijds verkrijgbaar waren, zoals de Ford T- en A-modellen, met de populairste modellen waarschijnlijk uit de modeljaren 1932 en 1934. De customising scene in de VS kent een grote verscheidenheid aan categorieën, die zich onder andere van elkaar onderscheiden door duidelijk gedefinieerde stijlregels (vooral met betrekking tot de gebruikte carrosserieën/modellen). Voertuigen die tot 1949 zijn aangepast, worden hot rods genoemd.
Eén zo'n vertegenwoordiger uit 1932 wordt hier getoond in schaal 1:32. De 32' Ford is geen vertegenwoordiger van de Rat Rods, maar eerder een oudere, wat versleten vertegenwoordiger van zijn type, wat ook wordt aangegeven door de aanduiding "Still High Performance".
Ik vind de Ford erg mooi, hoewel voertuigen met een gebruikte look altijd mijn favoriet zijn geweest. Het lakwerk is netjes en de vuilspetters zien er realistisch uit. Het algehele ontwerp is zeer harmonieus en ziet er niet uit als speelgoed. Met de brede velgen en banden ziet de hele auto er erg stoer uit en de open, verchroomde motor en sidepipes passen er goed bij. Alleen het gele radiatorrooster ziet er een beetje vreemd uit, maar als je dat niet mooi vindt kun je het rooster overspuiten... ;-) En ik weet nog steeds niet wat de verchroomde ton voor de radiator betekent.
Laten we verder gaan met de afwerking: alles is zeer goed afgewerkt, alleen de zijpijpen zijn een beetje wiebelig. De carrosserie is snel losgeschroefd van de bodemplaat, de schroeven aan de achterkant zitten verborgen achter de verchroomde sierstrip, die alleen vastzit. Het chassis is erg krap door het model, dus je moet oppassen dat je geen kabels afknelt bij het in elkaar zetten. De hele auto weegt 99 gram. Dit voertuig heeft ook de inmiddels bekende losse achteras. Draai één schroef los en je kunt het hele blok verwijderen voor onderhoud. De achteras, die in messing is gemonteerd, kan dan ook gemakkelijk worden losgeklikt en indien nodig worden vervangen.
Hoe rijdt hij nu? Goedmoedig! De sterke magneten maken het moeilijk om hem uit zijn baan te krijgen en als je te snel scherpe bochten nadert, heeft hij de neiging om te kantelen, maar dat kan ook aan de tester liggen, die niet een van de beste chauffeurs van Duitsland is. Alle gekheid op een stokje, de auto stuurt echt goed, als je de magneten verwijdert is hij een stuk veeleisender. Door de brede spoorbreedte zit hij erg goed. De Ford is leuk, een auto voor zowel beginners als gevorderden.
CoMod lotus
(27268)
Door zijn discrete kleurstelling maakt het voertuig visueel een nogal terughoudende indruk - maar het maakt indruk met hoogwaardige details zoals absoluut schone bedrukking, vuileffect op de achterwielen, tweekleurige velgen en filigraan design van de armaturen.
Vakmanschap
Het chassis van het testmodel is enigszins kromgetrokken, zodat één voorwiel een beetje in de lucht zweeft. Dit heeft een licht ongunstig effect bij het remmen en accelereren - de achterkant van het voertuig breekt iets weg naar de zijkant.
Technologie
Door het ontwerp zit de geleidekiel ver naar achteren en ongeveer 1-2 mm te hoog. Het gewicht is met 92 g (zonder magneet) relatief licht. De vooras wordt aan de achterkant ingeklemd, waardoor deze soms vastloopt bij een botsing met de vangrail, maar aan de andere kant niet doorbuigt.
Rijgedrag
De '32 HotRod rijdt zeer prettig en gecontroleerd, zowel met verwijderde achtermagneten als zonder extra magneten. Zonder de middenmagneet heeft de auto de neiging om makkelijker uit elkaar te vallen, omdat hij aan de voorkant erg licht is. De grote achterwielen verlengen de overbrengingsverhouding - het acceleratie- en remgedrag verslechtert hierdoor enigszins, maar dit is niet al te nadelig gezien het lage gewicht op thuisbanen. Op grote circuits haalt de auto echter een respectabele topsnelheid dankzij de lange overbrengingsverhouding, maar dit vereist een lange remweg.
Conclusie
Met de middenmagneet op zijn plaats kan de '32 HotRod snel en gecontroleerd door krappe bochten worden gereden, maar ook door grote bochten met elegante drifts. Het voertuig is een visueel aantrekkelijk alternatief voor volledig gesponsorde racewagens. Veel rijplezier inbegrepen.
CoMod martinmm
---------------------------------------------------------------------
Testrapport van CoMod lotus over de Carrera Evolution '32 Hot Rod
(27268)
Carrera heeftal een paar jaar hot rods in het programma. De term hot rod verwijst naar speciaal getunede oudere auto's. De term betekent letterlijk "hete verbindingsstang" en wordt al sinds de jaren 1940 gebruikt om deze auto's te beschrijven. Oorspronkelijk werden oude, goedkope auto's gebruikt om hot rods te bouwen, waarbij het gewicht werd verminderd en een veel krachtigere motor werd geïnstalleerd.
In de jaren 1940 vonden soldaten die terugkeerden van de Tweede Wereldoorlog en beter gesitueerde jongeren een goedkope manier om acceleratieraces te rijden. De eerste hot rods en hun eigenaars kunnen daarom worden omschreven als pioniers van het dragracen. Hot rodding vormt nog steeds een soort automotive subcultuur, hoewel het zich al lang heeft losgemaakt van de vroegere levensstijl die ermee gepaard ging (vooral vanaf de jaren 1950). Toch wordt het imago van de hot rodder nog steeds gekenmerkt door een zekere mate van rebelsheid.
De klassieke basis voor hot rods waren en zijn alle kleine auto's die destijds verkrijgbaar waren, zoals de Ford T- en A-modellen, met de populairste modellen waarschijnlijk uit de modeljaren 1932 en 1934. De customising scene in de VS kent een grote verscheidenheid aan categorieën, die zich onder andere van elkaar onderscheiden door duidelijk gedefinieerde stijlregels (vooral met betrekking tot de gebruikte carrosserieën/modellen). Voertuigen die tot 1949 zijn aangepast, worden hot rods genoemd.
Eén zo'n vertegenwoordiger uit 1932 wordt hier getoond in schaal 1:32. De 32' Ford is geen vertegenwoordiger van de Rat Rods, maar eerder een oudere, wat versleten vertegenwoordiger van zijn type, wat ook wordt aangegeven door de aanduiding "Still High Performance".
Ik vind de Ford erg mooi, hoewel voertuigen met een gebruikte look altijd mijn favoriet zijn geweest. Het lakwerk is netjes en de vuilspetters zien er realistisch uit. Het algehele ontwerp is zeer harmonieus en ziet er niet uit als speelgoed. Met de brede velgen en banden ziet de hele auto er erg stoer uit en de open, verchroomde motor en sidepipes passen er goed bij. Alleen het gele radiatorrooster ziet er een beetje vreemd uit, maar als je dat niet mooi vindt kun je het rooster overspuiten... ;-) En ik weet nog steeds niet wat de verchroomde ton voor de radiator betekent.
Laten we verder gaan met de afwerking: alles is zeer goed afgewerkt, alleen de zijpijpen zijn een beetje wiebelig. De carrosserie is snel losgeschroefd van de bodemplaat, de schroeven aan de achterkant zitten verborgen achter de verchroomde sierstrip, die alleen vastzit. Het chassis is erg krap door het model, dus je moet oppassen dat je geen kabels afknelt bij het in elkaar zetten. De hele auto weegt 99 gram. Dit voertuig heeft ook de inmiddels bekende losse achteras. Draai één schroef los en je kunt het hele blok verwijderen voor onderhoud. De achteras, die in messing is gemonteerd, kan dan ook gemakkelijk worden losgeklikt en indien nodig worden vervangen.
Hoe rijdt hij nu? Goedmoedig! De sterke magneten maken het moeilijk om hem uit zijn baan te krijgen en als je te snel scherpe bochten nadert, heeft hij de neiging om te kantelen, maar dat kan ook aan de tester liggen, die niet een van de beste chauffeurs van Duitsland is. Alle gekheid op een stokje, de auto stuurt echt goed, als je de magneten verwijdert is hij een stuk veeleisender. Door de brede spoorbreedte zit hij erg goed. De Ford is leuk, een auto voor zowel beginners als gevorderden.
CoMod lotus
