Testrapport van CoMod Carrera124 over de Carrera Evo/D132 Opel GT Steinmetz "Tuner 1".
(27326 u. 30520)
"Alleen vliegen is mooier!" Dat schreven de reclamestrategen van Opel destijds. En sindsdien is het een ongeschreven wet dat dit gevleugelde woord in elke tekst over de Opel GT wordt geciteerd. Ik heb deze plicht dus al vervuld ;-)
Technische gegevens:
Gewicht (digitaal voertuig, compleet met magneten): 83 gram
Gewicht (analoog voertuig, compleet met magneten): 78 gram
Gewicht (body): 21 gram
Lengte incl. spoiler: 125 mm
Wielbasis: 76 mm
Spoorbreedte (vooras): 54 mm
Spoorbreedte (achteras): 57 mm
Overige: analoog voertuig zonder verlichting
Overzicht van de kleur- en landvarianten:
De Opel GT wordt in eerste instantie geleverd in twee designvarianten. Ten eerste een tunerversie in donkerblauw metallic, verkrijgbaar als analoge en digitale auto. De tweede is een raceversie, zoals hij in 1972 werd gebruikt in verschillende toerwagenraces. De raceversie wordt exclusief geproduceerd voor het digitale gamma.
Het model:
De basisvorm van de Opel GT is goed gerealiseerd, de lijnen zijn onberispelijk. En ondanks de dikke wangen van Steinmetz oogt het voertuig klein en sierlijk, waarmee het recht doet aan het prototype. Over het kleurenschema lopen de meningen uiteen - of je de metallic lak met de opgedrukte Amerikaanse vlag mooi vindt of niet, is een kwestie van persoonlijke smaak.
De prachtig vormgegeven en fijn geperforeerde spaakvelgen zijn ook het vermelden waard.
De technologie:
Het chassis heeft alle kenmerken die typisch zijn voor nieuwe ontwerpen sinds 2009: de magneten zitten aan de binnenkant en de motor en/of de printplaat moeten worden verwijderd om ze te verwijderen. Maar omdat de magneten meestal maar één keer worden verwijderd, is deze inspanning naar mijn mening gerechtvaardigd. De voorwielen zijn afzonderlijk opgehangen en door lagere productietoleranties wiebelen ze merkbaar minder dan in de auto's van vorig jaar - bijvoorbeeld de Ford Capri.
Het lage gewicht van 83 gram (digitale auto) en 78 gram (analoge auto) is opmerkelijk. Het verschil in gewicht is te wijten aan het weglaten van de verlichting in het analoge voertuig. De body zelf weegt slechts 21 gram.
De verlichting is een teleurstelling, in ieder geval aan de voorkant. De LED's schijnen overal, behalve aan de voorkant.
Het rijgedrag:
Laten we overgaan tot de rijtest: het lage gewicht in combinatie met de kleine wieldiameters doet agressief rijgedrag verwachten. Beide magneten blijven voorlopig gemonteerd. Met deze setup kan de GT op mijn testcircuit bijna als een GO!!! voertuig worden bestuurd - zolang mijn standaard rijspanning is ingesteld, kan zelfs K1 zonder problemen vol gas worden genomen.
De volgende stap was dus het verwijderen van de achtermagneet. Hierdoor wordt de acceleratie iets agressiever en ontstaat er zoiets als een controleerbaar grensbereik in de bochten. Het magnetische effect is echter nog steeds relatief sterk. Toch heb ik besloten om de middelste magneet in het voertuig te laten zitten, zodat de digitale punten veilig en snel kunnen worden genomen. Als het grensbereik wordt overschreden, breekt de achterkant wel weg, maar de neiging om te kantelen is erg klein. Als je helemaal magneetloos wilt rijden, is er ook genoeg ruimte in het chassis om trimgewichten te bevestigen.
Al met al een zeer levendig, bijna foolproof voertuig, perfect voor het typische thuiscircuit met krappe bochten en chicanes. Als je het analoge voertuig gebruikt, kan het geen kwaad om een voeding met instelbaar voltage bij de hand te hebben.
CoMod Carrera124
----------------------------------------
Testrapport van CoMod JoergW over de Carrera Evo/D132 Opel GT Steinmetz "Tuner 1".
(27326 u. 30520)
Opel GT ... de Corvette van de kleine man.
"Rijden met een Opel is als vliegen"... en de extra brede Steinmetz versie maakt het nog leuker.
In 1965 werd de Opel GT als prototype voorgesteld op de Internationale Autosalon van Frankfurt aan een verbaasd en sceptisch publiek als een designoffensief voor het anders eerder bezadigde en ouderwetse modellengamma: in de "Coke-Bottle-Shape" design, met uitklapbare slaapogen en duidelijke ontleningen aan de succesvolle Corvette van moederbedrijf GM.
De Opel GT werd aanvankelijk gebouwd in de varianten Opel GT 1100 en Opel GT 1900. Bij de ontwikkeling van het voertuig werden beproefde modulaire elementen gebruikt. De vloermontage, het chassis en de 1,1-liter motor werden overgenomen van de Kadett B. De grotere versie werd uitgerust met een aangepaste motor van de Opel Rekord, wat ook de reden is voor de bolle motorkap.
Meer dan de helft van de productie werd verscheept naar de Verenigde Staten en verkocht daar uitstekend. Dat is zeker ook de reden waarom het succesvolle model werd stopgezet zonder opvolger. De kleine broer stal de mal van zijn grote zus ... de Corvette had duidelijk voorrang.
Uiterlijk:
De donker metallic blauwe lak van het Carrera-model ziet er erg stijlvol uit en past zeker meer bij een gerestaureerde versie van nu dan bij een sportversie uit het begin van de jaren 1970. De Amerikaanse vlag op de motorkap slaat handig een brug naar de Corvette.
Naar mijn mening is de geel-zwarte GT een goed gerealiseerde versie van de toerracewagen uit de jaren 70.
Al met al een visueel zeer aantrekkelijk model, dat zeer trouw lijkt aan het origineel dankzij het nieuwe, plattere chassis met een stijlvol silhouet. Persoonlijk vind ik de gebruikte spiegels alleen niet zo mooi.
Technologie:
Onafhankelijke wielophanging in messing bussen, verlengde draaihoek van de geleidekiel en geprofileerde banden met goede grip, plus voor- en achterlichten op het digitale model. De extra koplampen in het radiatorrooster worden aan de voorkant gebruikt, omdat de slaapogen zijn ingeklapt.
Vakmanschap:
De banden, die vrij goed hechten, zitten relatief losjes op de velgen. We zouden zeker aanraden om de banden vast te plakken voor langer gebruik. Velgen en assen zijn bij beide modellen in orde.
In tegenstelling tot andere 1:32-voertuigen is de GT slechts met één schroef aan de achterkant aan het chassis bevestigd. In rijtermen zou de daaruit voortvloeiende wendbaarheid geen voordeel of nadeel moeten zijn.
Rijgedrag:
Vlak, breed, met een relatief lange wielbasis - wat wil je nog meer? Met magneten is de GT duidelijk superieur aan de oudere 70-er jaren voertuigen dankzij het lage ontwerp en het grotere zwenkbereik van de geleidekiel. De bocht 1 binnenbaan verliest zijn terreur.
Voor fans van rijden zonder magneten bieden beide chassis ruimte voor op maat gemaakte stukken gewalst plaatstaal uit de dakdekkersbranche.
Conclusie:
Aanbevolen als aanvulling op het bestaande voertuigassortiment uit de jaren 70.
Wie suggesties voor verdere modelvarianten, meer foto's of aanvullende informatie zoekt, kan hier kijken: http://norbert.opelgt.org/
Misschien krijgen we nog een carrosserie van het voertuig, het zou de moeite waard zijn! Er zijn zeker genoeg ontwerpideeën.
CoMod JoergW
(27326 u. 30520)
"Alleen vliegen is mooier!" Dat schreven de reclamestrategen van Opel destijds. En sindsdien is het een ongeschreven wet dat dit gevleugelde woord in elke tekst over de Opel GT wordt geciteerd. Ik heb deze plicht dus al vervuld ;-)
Technische gegevens:
Gewicht (digitaal voertuig, compleet met magneten): 83 gram
Gewicht (analoog voertuig, compleet met magneten): 78 gram
Gewicht (body): 21 gram
Lengte incl. spoiler: 125 mm
Wielbasis: 76 mm
Spoorbreedte (vooras): 54 mm
Spoorbreedte (achteras): 57 mm
Overige: analoog voertuig zonder verlichting
Overzicht van de kleur- en landvarianten:
De Opel GT wordt in eerste instantie geleverd in twee designvarianten. Ten eerste een tunerversie in donkerblauw metallic, verkrijgbaar als analoge en digitale auto. De tweede is een raceversie, zoals hij in 1972 werd gebruikt in verschillende toerwagenraces. De raceversie wordt exclusief geproduceerd voor het digitale gamma.
Het model:
De basisvorm van de Opel GT is goed gerealiseerd, de lijnen zijn onberispelijk. En ondanks de dikke wangen van Steinmetz oogt het voertuig klein en sierlijk, waarmee het recht doet aan het prototype. Over het kleurenschema lopen de meningen uiteen - of je de metallic lak met de opgedrukte Amerikaanse vlag mooi vindt of niet, is een kwestie van persoonlijke smaak.
De prachtig vormgegeven en fijn geperforeerde spaakvelgen zijn ook het vermelden waard.
De technologie:
Het chassis heeft alle kenmerken die typisch zijn voor nieuwe ontwerpen sinds 2009: de magneten zitten aan de binnenkant en de motor en/of de printplaat moeten worden verwijderd om ze te verwijderen. Maar omdat de magneten meestal maar één keer worden verwijderd, is deze inspanning naar mijn mening gerechtvaardigd. De voorwielen zijn afzonderlijk opgehangen en door lagere productietoleranties wiebelen ze merkbaar minder dan in de auto's van vorig jaar - bijvoorbeeld de Ford Capri.
Het lage gewicht van 83 gram (digitale auto) en 78 gram (analoge auto) is opmerkelijk. Het verschil in gewicht is te wijten aan het weglaten van de verlichting in het analoge voertuig. De body zelf weegt slechts 21 gram.
De verlichting is een teleurstelling, in ieder geval aan de voorkant. De LED's schijnen overal, behalve aan de voorkant.
Het rijgedrag:
Laten we overgaan tot de rijtest: het lage gewicht in combinatie met de kleine wieldiameters doet agressief rijgedrag verwachten. Beide magneten blijven voorlopig gemonteerd. Met deze setup kan de GT op mijn testcircuit bijna als een GO!!! voertuig worden bestuurd - zolang mijn standaard rijspanning is ingesteld, kan zelfs K1 zonder problemen vol gas worden genomen.
De volgende stap was dus het verwijderen van de achtermagneet. Hierdoor wordt de acceleratie iets agressiever en ontstaat er zoiets als een controleerbaar grensbereik in de bochten. Het magnetische effect is echter nog steeds relatief sterk. Toch heb ik besloten om de middelste magneet in het voertuig te laten zitten, zodat de digitale punten veilig en snel kunnen worden genomen. Als het grensbereik wordt overschreden, breekt de achterkant wel weg, maar de neiging om te kantelen is erg klein. Als je helemaal magneetloos wilt rijden, is er ook genoeg ruimte in het chassis om trimgewichten te bevestigen.
Al met al een zeer levendig, bijna foolproof voertuig, perfect voor het typische thuiscircuit met krappe bochten en chicanes. Als je het analoge voertuig gebruikt, kan het geen kwaad om een voeding met instelbaar voltage bij de hand te hebben.
CoMod Carrera124
----------------------------------------
Testrapport van CoMod JoergW over de Carrera Evo/D132 Opel GT Steinmetz "Tuner 1".
(27326 u. 30520)
Opel GT ... de Corvette van de kleine man.
"Rijden met een Opel is als vliegen"... en de extra brede Steinmetz versie maakt het nog leuker.
In 1965 werd de Opel GT als prototype voorgesteld op de Internationale Autosalon van Frankfurt aan een verbaasd en sceptisch publiek als een designoffensief voor het anders eerder bezadigde en ouderwetse modellengamma: in de "Coke-Bottle-Shape" design, met uitklapbare slaapogen en duidelijke ontleningen aan de succesvolle Corvette van moederbedrijf GM.
De Opel GT werd aanvankelijk gebouwd in de varianten Opel GT 1100 en Opel GT 1900. Bij de ontwikkeling van het voertuig werden beproefde modulaire elementen gebruikt. De vloermontage, het chassis en de 1,1-liter motor werden overgenomen van de Kadett B. De grotere versie werd uitgerust met een aangepaste motor van de Opel Rekord, wat ook de reden is voor de bolle motorkap.
Meer dan de helft van de productie werd verscheept naar de Verenigde Staten en verkocht daar uitstekend. Dat is zeker ook de reden waarom het succesvolle model werd stopgezet zonder opvolger. De kleine broer stal de mal van zijn grote zus ... de Corvette had duidelijk voorrang.
Uiterlijk:
De donker metallic blauwe lak van het Carrera-model ziet er erg stijlvol uit en past zeker meer bij een gerestaureerde versie van nu dan bij een sportversie uit het begin van de jaren 1970. De Amerikaanse vlag op de motorkap slaat handig een brug naar de Corvette.
Naar mijn mening is de geel-zwarte GT een goed gerealiseerde versie van de toerracewagen uit de jaren 70.
Al met al een visueel zeer aantrekkelijk model, dat zeer trouw lijkt aan het origineel dankzij het nieuwe, plattere chassis met een stijlvol silhouet. Persoonlijk vind ik de gebruikte spiegels alleen niet zo mooi.
Technologie:
Onafhankelijke wielophanging in messing bussen, verlengde draaihoek van de geleidekiel en geprofileerde banden met goede grip, plus voor- en achterlichten op het digitale model. De extra koplampen in het radiatorrooster worden aan de voorkant gebruikt, omdat de slaapogen zijn ingeklapt.
Vakmanschap:
De banden, die vrij goed hechten, zitten relatief losjes op de velgen. We zouden zeker aanraden om de banden vast te plakken voor langer gebruik. Velgen en assen zijn bij beide modellen in orde.
In tegenstelling tot andere 1:32-voertuigen is de GT slechts met één schroef aan de achterkant aan het chassis bevestigd. In rijtermen zou de daaruit voortvloeiende wendbaarheid geen voordeel of nadeel moeten zijn.
Rijgedrag:
Vlak, breed, met een relatief lange wielbasis - wat wil je nog meer? Met magneten is de GT duidelijk superieur aan de oudere 70-er jaren voertuigen dankzij het lage ontwerp en het grotere zwenkbereik van de geleidekiel. De bocht 1 binnenbaan verliest zijn terreur.
Voor fans van rijden zonder magneten bieden beide chassis ruimte voor op maat gemaakte stukken gewalst plaatstaal uit de dakdekkersbranche.
Conclusie:
Aanbevolen als aanvulling op het bestaande voertuigassortiment uit de jaren 70.
Wie suggesties voor verdere modelvarianten, meer foto's of aanvullende informatie zoekt, kan hier kijken: http://norbert.opelgt.org/
Misschien krijgen we nog een carrosserie van het voertuig, het zou de moeite waard zijn! Er zijn zeker genoeg ontwerpideeën.
CoMod JoergW
