Testrapport van CoMod Martinmm over de Carrera DIGITAL 124 Ford GT40 Mk. II Nr. 2, 1966 (itemnr. 23769)
De vijfde Ford GT 40 MKII van Carrera (exclusief speciale modellen) is gemodelleerd naar een van de acht GT 40 MKII's die in 1966 van start gingen op Le Mans. Slechts drie van deze auto's haalden echter de finish.
Hoewel de zwarte GT40 met startnummer 2 als eerste over de finish kwam, werd de volgende auto, bestuurd door Bruce McLaren, tot winnaar gekroond. De bijna gelijktijdige finish van de twee leidende Ford GT40's, opgesteld voor een foto, betekende dat de 'winnende coureur' Ken Miles slechts de tweede plaats behaalde. Het was de afgelegde afstand die telde en die was langer voor Bruce McLaren, die verder naar achteren startte in verhouding tot de afgelegde tijd dan die van Ken Miles.
Het glanzend zwarte lakwerk van deze testauto is absoluut onberispelijk. De achterkant, die bij vorige modellen vaak gebreken vertoonde, is ook vlekkeloos afgewerkt en netjes aangebracht.
Ook technisch is alles in orde op deze auto. Vergeleken met de eerste twee modellen zijn de koplampen aanzienlijk helderder. Het zou wenselijk zijn als Carrera de verbeterde lichtgeleider zou aanbieden als reserveonderdeel voor het achteraf monteren van oudere modellen. Dankzij de zachtere rubbersamenstelling hebben de banden een goede grip, zelfs zonder of met verminderde magneetwerking. In directe vergelijking komen ze overeen met de vorige tuningbanden. De grip kan nog aanzienlijk worden verbeterd door de achterwielen voorzichtig op te schuren met een schuurbord om volledig contact tussen de band en de baan te krijgen.
Werken met alleen de twee buitenste van de drie middelste magneten (achterste magneet verwijderd) is voor mij een zeer goed compromis gebleken. De Carrera-reeks kan gemakkelijk een andere versie van deze klassieker aan, bijvoorbeeld de winnende auto uit de Le Mans-race van 1966.
Veel plezier!
CoMod Martinmm
De vijfde Ford GT 40 MKII van Carrera (exclusief speciale modellen) is gemodelleerd naar een van de acht GT 40 MKII's die in 1966 van start gingen op Le Mans. Slechts drie van deze auto's haalden echter de finish.
Hoewel de zwarte GT40 met startnummer 2 als eerste over de finish kwam, werd de volgende auto, bestuurd door Bruce McLaren, tot winnaar gekroond. De bijna gelijktijdige finish van de twee leidende Ford GT40's, opgesteld voor een foto, betekende dat de 'winnende coureur' Ken Miles slechts de tweede plaats behaalde. Het was de afgelegde afstand die telde en die was langer voor Bruce McLaren, die verder naar achteren startte in verhouding tot de afgelegde tijd dan die van Ken Miles.
Het glanzend zwarte lakwerk van deze testauto is absoluut onberispelijk. De achterkant, die bij vorige modellen vaak gebreken vertoonde, is ook vlekkeloos afgewerkt en netjes aangebracht.
Ook technisch is alles in orde op deze auto. Vergeleken met de eerste twee modellen zijn de koplampen aanzienlijk helderder. Het zou wenselijk zijn als Carrera de verbeterde lichtgeleider zou aanbieden als reserveonderdeel voor het achteraf monteren van oudere modellen. Dankzij de zachtere rubbersamenstelling hebben de banden een goede grip, zelfs zonder of met verminderde magneetwerking. In directe vergelijking komen ze overeen met de vorige tuningbanden. De grip kan nog aanzienlijk worden verbeterd door de achterwielen voorzichtig op te schuren met een schuurbord om volledig contact tussen de band en de baan te krijgen.
Werken met alleen de twee buitenste van de drie middelste magneten (achterste magneet verwijderd) is voor mij een zeer goed compromis gebleken. De Carrera-reeks kan gemakkelijk een andere versie van deze klassieker aan, bijvoorbeeld de winnende auto uit de Le Mans-race van 1966.
Veel plezier!
CoMod Martinmm
