Testverslag door CoMod Lotus van de Carrera DIGITAL 124 Maserati 4CL-1500 'No.38', Tripoli 1939 (23749)
Wat schrijf je over een auto waar je geen informatie over hebt?
Twee foto's op internet, meer heb ik niet gevonden over de Maserati 4CL 1500 streamline. Eén van de voorkant, één van de achterkant. Daarnaast de informatie dat de auto van start ging tijdens de Grand Prix van Tripoli in 1939 en aan de leiding reed met Luigi "Gigi" Villoresi als coureur, maar toen met pensioen ging vanwege motorproblemen. Net als 2 van de 3 andere Maserati 4CL's die van start gingen (maar zonder gestroomlijnde carrosserie).
Er was waarschijnlijk maar één race met deze carrosserie en de auto werd waarschijnlijk direct na de race van een nieuwe carrosserie voorzien. Nu zou je natuurlijk een algemeen verslag kunnen schrijven over de gestroomlijnde auto's van de jaren 1930 en de dominantie van Auto Union en Mercedes racewagens. Maar ik bespaar mezelf de moeite en verwijs je naar het uitstekende verslag van CoMod Jörg over de twee genoemde Silver Arrows. Er is geen betere manier om de geschiedenis van de vooroorlogse autosport samen te vatten.
Dus laten we een paar woorden zeggen over het model zelf.
De Maserati is het derde model uit de gestroomlijnde serie en vult de twee genoemde Duitsers in elk opzicht aan. De auto is visueel zeer goed gerealiseerd, voor zover je dat kunt beoordelen aan de hand van het spaarzame fotomateriaal. Alleen de bestuurder zit naar mijn mening wat hoog.
De wieldoppen zijn ook hier afneembaar, maar hebben een ander vergrendelsysteem dan de zilveren exemplaren. Wat ik vooral leuk vind, zijn de prototypisch geprofileerde banden. De '38' heeft het nieuwe 124-chassis met de interne magneten (die indien nodig gemakkelijk kunnen worden verwijderd), de nieuwe zwenkarm met de grotere draaihoek en het volledig gesloten chassis.
Het voertuig weegt 179 g inclusief magneten. Het gewicht is goed verdeeld en maakt zeer goedmoedig rijden mogelijk. Je moet je er echter wel van bewust zijn dat de gestroomlijnde Italiaan heel anders rijdt dan bijvoorbeeld de nieuwe 911 Porsche. Het model uit Zuffenhausen kleeft letterlijk aan het circuit, terwijl de 4CL iets meer moeite kost om te rijden. Maar dat is precies wat deze auto zo leuk maakt!
Ook al heeft de 4CL in het echt nooit een vooroorlogse race tegen de Mercedessen en de Auto Union gewonnen, het is een waardige tegenstander op het Carrera circuit!
CoMod Lotus
*************************************
Testverslag door CoMod martinmm op de Carrera DIGITAL 124 Maserati 4CL-1500 'No.38', Tripoli 1939 (23749)
Maserati had een 4CL van de 1,5-liter Voiturettes-categorie voorzien van een gestroomlijnde carrosserie voor het snelle circuit in Tripoli. De race was in 1939 op korte termijn ook georganiseerd voor de kleinere auto's. Aan het stuur zat Luigi Villoresi, die met dit voertuig een topsnelheid van 170 mijl per uur haalde. De Maserati haalde de finish echter niet vanwege een kapotte zuiger. Bovendien werden er hogesnelheidstests uitgevoerd met de Maserati op de snelweg bij Florence.
Technologie:
Het voertuig is uitgerust met hetzelfde nieuwe chassisontwerp als de twee zilveren gestroomlijnde voertuigen. De spoorbreedte is bijna hetzelfde, de wielbasis iets langer.
Uiterlijk:
De 1,5-liter Maserati 4CL, die van zichzelf al heel petite is, oogt vrij groot door de onconventionele gestroomlijnde carrosserie, maar hij is nog steeds een stuk kleiner dan de Mercedes W125 of de AutoUnion. De smalle wielen hebben het formaat van fietsbanden. Het hoofd van de bestuurder is zeer fijn bewerkt met een leren kap. Over het geheel genomen ziet de bestuurder er een beetje te klein uit. Als je de voorste wieldoppen verwijdert
krijg je een heel andere visuele indruk van de auto, die ik persoonlijk mooier vind.
Rijden:
Rijden met de volledige magnetische uitrusting is bijna identiek aan het rijden met de twee zilver gestroomlijnde auto's. De Maserati is zelfs iets levendiger, wat waarschijnlijk komt door het lagere gewicht van 30 gram. Voor een directe vergelijking heb ik de achterste magneet en de middelste van de drie middelste magneten verwijderd en een extra gewicht van 10 g achter de swingarm geplaatst. Ondanks de dunne banden heeft het voertuig verrassend veel grip en kan het zeer snel door kleine en grote bochten worden gereden.
Een zeer exotisch voertuig dat in deze vorm slechts één keer in een race is gebruikt. Het ziet er ook geweldig uit in een vitrinekast, hoewel het door zijn super rijeigenschappen natuurlijk op het circuit thuishoort.
CoMod martinmm
Wat schrijf je over een auto waar je geen informatie over hebt?
Twee foto's op internet, meer heb ik niet gevonden over de Maserati 4CL 1500 streamline. Eén van de voorkant, één van de achterkant. Daarnaast de informatie dat de auto van start ging tijdens de Grand Prix van Tripoli in 1939 en aan de leiding reed met Luigi "Gigi" Villoresi als coureur, maar toen met pensioen ging vanwege motorproblemen. Net als 2 van de 3 andere Maserati 4CL's die van start gingen (maar zonder gestroomlijnde carrosserie).
Er was waarschijnlijk maar één race met deze carrosserie en de auto werd waarschijnlijk direct na de race van een nieuwe carrosserie voorzien. Nu zou je natuurlijk een algemeen verslag kunnen schrijven over de gestroomlijnde auto's van de jaren 1930 en de dominantie van Auto Union en Mercedes racewagens. Maar ik bespaar mezelf de moeite en verwijs je naar het uitstekende verslag van CoMod Jörg over de twee genoemde Silver Arrows. Er is geen betere manier om de geschiedenis van de vooroorlogse autosport samen te vatten.
Dus laten we een paar woorden zeggen over het model zelf.
De Maserati is het derde model uit de gestroomlijnde serie en vult de twee genoemde Duitsers in elk opzicht aan. De auto is visueel zeer goed gerealiseerd, voor zover je dat kunt beoordelen aan de hand van het spaarzame fotomateriaal. Alleen de bestuurder zit naar mijn mening wat hoog.
De wieldoppen zijn ook hier afneembaar, maar hebben een ander vergrendelsysteem dan de zilveren exemplaren. Wat ik vooral leuk vind, zijn de prototypisch geprofileerde banden. De '38' heeft het nieuwe 124-chassis met de interne magneten (die indien nodig gemakkelijk kunnen worden verwijderd), de nieuwe zwenkarm met de grotere draaihoek en het volledig gesloten chassis.
Het voertuig weegt 179 g inclusief magneten. Het gewicht is goed verdeeld en maakt zeer goedmoedig rijden mogelijk. Je moet je er echter wel van bewust zijn dat de gestroomlijnde Italiaan heel anders rijdt dan bijvoorbeeld de nieuwe 911 Porsche. Het model uit Zuffenhausen kleeft letterlijk aan het circuit, terwijl de 4CL iets meer moeite kost om te rijden. Maar dat is precies wat deze auto zo leuk maakt!
Ook al heeft de 4CL in het echt nooit een vooroorlogse race tegen de Mercedessen en de Auto Union gewonnen, het is een waardige tegenstander op het Carrera circuit!
CoMod Lotus
*************************************
Testverslag door CoMod martinmm op de Carrera DIGITAL 124 Maserati 4CL-1500 'No.38', Tripoli 1939 (23749)
Maserati had een 4CL van de 1,5-liter Voiturettes-categorie voorzien van een gestroomlijnde carrosserie voor het snelle circuit in Tripoli. De race was in 1939 op korte termijn ook georganiseerd voor de kleinere auto's. Aan het stuur zat Luigi Villoresi, die met dit voertuig een topsnelheid van 170 mijl per uur haalde. De Maserati haalde de finish echter niet vanwege een kapotte zuiger. Bovendien werden er hogesnelheidstests uitgevoerd met de Maserati op de snelweg bij Florence.
Technologie:
Het voertuig is uitgerust met hetzelfde nieuwe chassisontwerp als de twee zilveren gestroomlijnde voertuigen. De spoorbreedte is bijna hetzelfde, de wielbasis iets langer.
Uiterlijk:
De 1,5-liter Maserati 4CL, die van zichzelf al heel petite is, oogt vrij groot door de onconventionele gestroomlijnde carrosserie, maar hij is nog steeds een stuk kleiner dan de Mercedes W125 of de AutoUnion. De smalle wielen hebben het formaat van fietsbanden. Het hoofd van de bestuurder is zeer fijn bewerkt met een leren kap. Over het geheel genomen ziet de bestuurder er een beetje te klein uit. Als je de voorste wieldoppen verwijdert
krijg je een heel andere visuele indruk van de auto, die ik persoonlijk mooier vind.
Rijden:
Rijden met de volledige magnetische uitrusting is bijna identiek aan het rijden met de twee zilver gestroomlijnde auto's. De Maserati is zelfs iets levendiger, wat waarschijnlijk komt door het lagere gewicht van 30 gram. Voor een directe vergelijking heb ik de achterste magneet en de middelste van de drie middelste magneten verwijderd en een extra gewicht van 10 g achter de swingarm geplaatst. Ondanks de dunne banden heeft het voertuig verrassend veel grip en kan het zeer snel door kleine en grote bochten worden gereden.
Een zeer exotisch voertuig dat in deze vorm slechts één keer in een race is gebruikt. Het ziet er ook geweldig uit in een vitrinekast, hoewel het door zijn super rijeigenschappen natuurlijk op het circuit thuishoort.
CoMod martinmm
