Carrera Evolution Chevrolet Dekon Monza

Carrera Evolution Chevrolet Dekon Monza

Visueel en rijtechnisch aantrekkelijke voertuigen waarmee Carrera de "pluimveeshow" van de jaren 70 verlengt en opnieuw de moed toont om de mainstream achter zich te laten!
Testverslag door CoMod Carrera124 op de Carrera Evolution Dekon Monza (27265 en 27266)

Het onbekende wezen
Chevrolet Dekon Monza? Toen de 2008 noviteiten eind 2007 in tekstvorm in de club werden gepresenteerd, kon ik me helemaal niets voorstellen bij dit voertuig. Dat veranderde toen ik de catalogus 2008 in handen had: ik herkende deze auto ergens van. Faller had destijds dit type voertuig in het assortiment voor de eigen Faller-AMS-spoorweg in een schaal van 1:60. Destijds waren dit echter producten van de firma Aurora, die alleen door Faller werden gedistribueerd. Des te beter dat Carrera zich opnieuw heeft gewaagd aan deze tamelijk onbekende race-exoot in schaal 1:32.

De Chevrolet Monza gebouwd tussen 1975 en 1980 was een aantrekkelijk ontworpen coupé met robuuste grootschalige productietechnologie, vergelijkbaar in concept en vorm met de Opel Manta, maar aangepast aan de Amerikaanse smaak. En net als de Groep 5 in ons land werden ook aan de andere kant van de plas onschuldige coupés in massaproductie omgetoverd tot wild geïnspireerde en krachtige monsters op het racecircuit. In dit opzicht is de Chevrolet Dekon Monza een perfecte visuele match voor de Porsche 935-78, Ferrari 512 en Steinmetz Jumbo. De bronnen spreken van 11 of 12 gebouwde Dekon Monza's, waarvan de CV's in verschillende aantrekkelijke kleuren werden of nog steeds worden gespoten. De twee voorliggende varianten zijn even kleurrijk als aantrekkelijk, en de kans op nog meer gevarieerde kleurvarianten is volgens mij niet slecht, mits de eerste goed genoeg verkopen.

De groen-witte IMSA-versie is prototypisch zonder koplampen, terwijl de Le Mans-versie is uitgerust met koplampen. Beide versies hebben achterlichten aan boord - dus het groene licht is gegeven voor digitale bediening. Er is niets aan te merken op de carrosserievorm en de opdruk, maar de kritiek richt zich op de details: de grille in de bestuurdersruit en de sidepipes zien er een beetje plastisch uit, maar dit doet niet echt afbreuk aan de algehele indruk. De bestuurdersstoel is praktisch niet gegoten, maar eerder vlak - een acceptabel compromis voor een slot car.

Technische gegevens:


Gewicht (compleet voertuig met magneten): 103 gram
Gewicht (compleet voertuig zonder achtermagneet): 100 gram
Gewicht (compleet voertuig zonder magneten): 96 gram
Gewicht (carrosserie): 29 gram
Lengte incl. spoiler: 158 mm
Wielbasis: 75 mm
Spoorbreedte (vooras): 53 mm
Spoorbreedte (achteras): 57 mm
Diversen: de groen-witte versie, artikelnr. 27266, heeft geen frontverlichting

Technisch gezien biedt de auto geen verrassingen, je vindt er vertrouwde elementen in terug: de twee afneembare magneten, de afneembare motor-achteras-eenheid evenals de geleidekielschijf en de beproefde E200-motor. De wielen hebben een relatief kleine totale diameter, wat resulteert in een vrij wendbaar acceleratie- en remgedrag. Omdat de velgen ook vrij klein zijn, hebben de banden, net als bij het prototype, relatief veel "vlees" en bieden ze dus echt goede grip. De ombouw naar Digital 132 is snel uitgevoerd met de retrofitdecoder 26732. Er is voldoende ruimte in het voertuig om de kabels en stekkers op te bergen.
Voor de rijtest heb ik - zoals altijd - de achtermagneet verwijderd en de middelste magneet op de hoogst mogelijke bodemvrijheid ingesteld. Zoals gezegd zijn de acceleratie- en remprestaties absoluut bevredigend. De middenmagneet zorgt voor een goede balans tussen zuigeffect en bijna elke drift in bochten, alleen de maximale draaihoek van de geleidekiel maakt af en toe een abrupt einde aan het driftplezier. Op kleinere banen in basispakketformaat is de Chevrolet aanzienlijk wendbaarder en sneller dan bijvoorbeeld de Opel Commodore Steinmetz; op grotere banen zijn de prestaties dan vergelijkbaar. We raden ten zeerste aan om met de Chevy in bermen te rijden, anders wordt in ieder geval de achterspoiler al snel bekrast door vangrails.

Conclusie: ik hou gewoon van dit type auto, de spectaculaire look van de jaren 70 maakt nog steeds indruk. Een breed chassis met banden in wegrolformaat resulteren in aantrekkelijke rijprestaties voor de slot car. De tijd zou eigenlijk rijp zijn voor een Evo wing raceserie.

CoMod Carrera 124

-------------------------------------------------------------------------

Testrapport van CoMod JoergW over de Carrera Evolution Dekon Monza (27265 en 27266)

Hallo daar,
Er is weer iets nieuws in de Evolution of the 70s "pluimveeshow". Deze keer is het een Monza van Chevrolet, die werd opgepimpt door het Dekon raceteam en gebruikt in onder andere de IMSA Camel GT race series en de SCCA Club Racing series. De Chevrolet, toen bekend als de GM Monza, werd geproduceerd tussen 1975 en 1980 en zou oorspronkelijk worden uitgerust met een Wankelmotor, maar dat is er nooit van gekomen. De civiele Monza-versie kon ook worden getransformeerd in een raceauto, althans visueel, met behulp van een spoilerpakket ter waarde van 800 dollar. De Chevrolet Monza is meer vergelijkbaar met de Opel Manta of Ascona dan met de gelijknamige luxe coupé van Opel. Google voor afbeeldingen en je zult versteld staan van wat de Amerikaanse verbeelding van dit voertuig heeft gemaakt, van drag-and-dirt tot Le Mans racer... Als je het je kunt voorstellen, kun je het bouwen ;-)

Uiterlijk:
Beide Monza's zijn uitgevoerd in felle primaire kleuren en zijn daardoor goed te zien op het circuit, zelfs tijdens het racen. Beide hebben een witte motorkap en een wit dak, maar toch genoeg details om de twee auto's te onderscheiden tijdens de race. Het kleurenschema, de sponsorstickers en de banden zijn grotendeels trouw aan het origineel en op schaal.

Technologie:
Helaas heeft de 27266 geen licht onder de bedekte koplampen (dit zou zeker onaantrekkelijk doorschijnen), dus een getalenteerde hobbyist zou hier nodig zijn. Ik zou de voorkeur geven aan licht, alleen al vanwege de digitale installatie achteraf en de mogelijkheden die dan beschikbaar zouden zijn. De positie van de voorkiel en de dompeldiepte zijn oké, hoewel er een paar millimeter meer ruimte aan de voorkant zou zijn geweest, maar de rijpositie is nog steeds goed.

Vakmanschap:
De spiegels van de voertuigen zijn prototypisch erg filigraan, voor het racen zou ik persoonlijk de onderdelen vooraf verwijderen. De spiegels zien er geweldig uit in de vitrine. Bij de 27266 is het gat in de linker spiegelbevestiging op mijn model niet ideaal, zodat deze spiegel er bij de minste aanraking afvalt. Voor de rest hebben beide modellen rechte assen, maar de vooras kan wel wat smering gebruiken, zodat hij langer soepel loopt.

Rijgedrag:
De Monza rijdt op een vergelijkbare manier als zijn tegenhangers uit de jaren '70 van Ferrari, Opel en Porsche.
Porsche en zou gemakkelijk met hen moeten kunnen worden geïntegreerd in een raceserie. Individuele verschillen in de beste tijden zijn meer te wijten aan de coureur dan aan de auto. De standaardbanden hechten vrij goed, maar moeten licht worden gelijmd. Het slijpen van de banden is nodig voor een werking zonder magneten.

Conclusie:
Visueel en rijtechnisch aantrekkelijke auto's waarmee Carrera de "pluimveeshow" van de jaren '70 voortzet en opnieuw de moed toont om het gat met de mainstream te dichten. Als kopers dit belonen, kunnen we zeker meer exotische versies van dit spannende racetijdperk verwachten.

CoMod JoergW